Deze week staat voor mij in het teken van afscheid. Afscheid nemen van mijn lieve buddy die slechts 6 weken ouder was dan ik. Ze kreeg een hartstilstand, een week daarna is ze overleden. Ze had nog zoveel plannen, ze wou nog zoveel genieten van haar kleinkindje dat net een paar maanden oud is…

Het is intens verdrietig en toch schrijf ik dit blog, want op de bank blijven zitten gaat haar niet terugbrengen. Het minste wat ik kan doen is haar eren door haar laatste woorden met jou te delen.

Je zit vast

Ja toch? Je zit vast maar op een levensveranderend besluit zit je niet te wachten, al weet je diep in jezelf dat dat nodig is. Maar je schuift het voor je uit en koestert de stille hoop dat het ooit beter wordt. Niet even, maar al jaren. Dat is je tijd verkwanselen. Dat klinkt niet heel aardig, maar ik zeg het toch. Hoeveel wake up calls heb je nog nodig voordat je in actie komt en hulp zoekt? Want alleen kom je er niet uit anders was je dat allang gelukt.

Je leven kan zomaar ineens afgelopen zijn

Je kan zomaar worden weggerukt van je allerliefsten. Voor mij ligt de rouwbrief van mijn buddy met daarop haar woorden: “Alles is er al. Je hoeft het alleen maar te grijpen en te genieten”

Zo eenvoudig is het. Zo eenvoudig is het leven. We maken het vaak ingewikkeld, vooral in ons hoofd. Dat is namelijk de enige plek waar zaken ingewikkeld worden, waar wij de boel ingewikkeld maken.

Eén stapje

Wat je altijd kunt doen is 1 stapje. Je hoeft niet bij het eindpunt te beginnen, dat is godsonmogelijk. Maar één stapje kan altijd. En als je niet weet wat dat eerste stapje kan zijn vraag dan hulp om dat eerste stapje te bepalen. Dan is dat jouw eerste stap.

Denk eens aan het spelletje mikado: dan begin je toch ook niet met het onderste stokje te pakken zodat alles over je heen valt? Nee, je pakt het stokje dat bovenaan ligt en zo werk je stap voor stap verder totdat je alle stokjes hebt gepakt. Als je dat in je leven ook zo doet is niets meer ingewikkeld. Je kijkt gewoon naar wat je NU kunt doen. Wat is er NU mogelijk? Wat voel er NU goed om te doen? Wat kan ik NU aan? Als je dat elke dag doet kom je vanzelf daar uit waar je wilt zijn. 

Mijn buddy hielp me

Zelf stappen zetten, dat is soms lastig. Om in beweging te komen en te blijven kan je vaak wel wat hulp gebruiken. Dat is waar mijn buddy mij bij hielp. Wij leerden elkaar kennen bij 365 dagensuccesvol en ondersteunden elkaar op de manier die we daar leerden. Elke week op dinsdag en op donderdag om 9 uur hadden we ons vaste belmoment. We stelden elkaar dan slechts 3 vragen:

Wat gaat er goed?

Waar ga je mee verder?

Waar loop je vast?

De gesprekken duurden nooit langer dan een kwartiertje. Deze drie vragen, antwoord en that’s it. We gaven elkaar geen ongevraagd advies. Het mooie van dit ‘huddelen’, zoals dit heet, is dat je doorgaat. Dat je stapjes zet. Want het voelt volslagen belachelijk om elke keer hetzelfde tegen je buddy zeggen. En natuurlijk: als we langer met elkaar wilden praten maakten we een aparte belafspraak.

Doe het ook

Ik kan je echt aanraden om een buddy te zoeken en een paar keer per week deze gesprekken te voeren. Het is totaal anders dan een ‘gewone vriendschap’ (mijn buddy en ik zijn trouwens ook vriendinnen geworden). Je deelt met elkaar wat je écht bezighoudt, waar je werkelijk mee bezig bent. Enorm verrijkend.

Voor mij is nu een enorm gat gevallen, Mijn telefoon blijft stil op dinsdag- en donderdagmorgen. Karen zal altijd bij mij zijn, maar wat mis ik haar in het dagelijks leven.

Laat jij je raken?

Ik weet dat mensen niet zomaar in beweging komen. Dat mijn verhaal makkelijk langs je heen kan gaan. Omdat je al zo vaak dergelijke verhalen hebt gehoord en het leven toch wel gewoon doorgaat. Je kan ervoor kiezen om je niet te laten raken.

Doe het deze keer wel

En toch wil ik je uitnodigen om er wél bij stil te staan.

Eén ding weet je absoluut zeker in het leven: je gaat dood. Je weet alleen niet wanneer. Wat heb jij nodig om in beweging te komen? Om uit je hersenspinsels te komen? Om deze keer wél stappen te zetten?

Ik kan je er niet uit komen trekken, jij wel! Reik uit, zet één stap en daarmee komt de beweging. Als je niet weet welke laat dan je stap een berichtje naar mij zijn. Ik heb vastgezeten waar jij nu zit en ben volledig los. Dat gun ik jou uit het diepst van mijn hart ook!