Voor de zoveelste keer in je leven ben je gevloerd. Je kon nog net in je bed kruipen en daarmee is ook alles gezegd. Je voelt je neergesabeld, tot niets meer in staat. Draaierig, hoofdpijn, je wilt niets anders dan slapen slapen slapen en je afsluiten voor de buitenwereld en dat doe je dan ook. Lang leve de paracetamol en je neemt een flinke dosis.
Hoe vaak is dit al gebeurd? Je durft de keren niet te tellen, wilt het niet eens. Je bent het wel hartstikke beu. Wanneer stopt dit nu eens? Steeds weer sombere buien, steeds weer geveld worden. En de nare herinneringen blijven je ook alsmaar teisteren, maar dat wil je niet toegeven, zelfs niet aan jezelf. Alles is toch weer ok? Jullie zijn nu toch gewoon gelukkig samen? Je hebt toch een lieve man en jullie kinderen hebben het goed en zijn toch ook gelukkig? Iedereen zegt dat jullie er samen zo leuk uitzien.

Radeloos

Evengoed dwalen je gedachten weer af. Je ziet de film weer voor je, hoort zijn stem, voelt de kilte rond je hart. Wat was je radeloos, wat was de klap ongelofelijk hard aangekomen. Je hoort zijn woorden weer in je hoofd dreunen. Out of the blue, zomaar ineens: hij had een ander. Je had hem altijd vertrouwd, daar zelfs niet eens bij stilgestaan. Jullie waren al zoveel jaren samen. Ideale relatie? Hmmm je wist zelf ook wel waar het aan schortte maar kon jezelf daar niet overheen zetten. Trouwens overal in elke relatie zal er wel wat zijn? Bovendien waren jullie toch gelukkig met gezonde kinderen? Geen geldzorgen, allebei een fijne baan. Ook een flinke dosis stress, maar dat had toch iedereen? Fijne vakanties, kortom niets te klagen.
En ineens, plotsklaps biechtte hij op dat hij een ander had. Geen slippertje, nee hoor, al meer dan een half jaar was hij aan het daten met iemand die ongetwijfeld veel mooier, beter, slimmer, liever, fijner, slanker was dan jij. Hoe was dat in hemelsnaam mogelijk!? Waarom had je dat niet gezien? Je sloeg volledig op tilt. Angstzweet brak je uit. Wat nu???? Scheiden??? Hoe kon je ooit alleen leven??? Bij elkaar blijven??? Hoe kon je hem ooit weer vertrouwen???
Hij heeft het uitgemaakt met haar. Toch voor jou gekozen. Was dat wel zo?
Het zaad van de twijfel was gezaaid en je hebt het nooit compleet kunnen uitroeien. Je hebt slechts een paar mensen in vertrouwen genomen. De buitenwereld weet van niets, zelfs jullie eigen kinderen niet. Jullie zijn bij elkaar gebleven en leiden een leven waar iedereen jaloers op zou zijn. Jullie hebben het gewoon goed. Waarom heb je dan, zoveel jaren later, nog steeds momenten dat je instort, nog steeds van die sombere buien die steeds vaker de kop op steken?

Je wilt het anders

Je wilt af van je gepieker en je sombere buien. Je trekt je ook veel te veel aan wat anderen van jou denken (alsof je kan weten wat anderen van jou denken 🙂 ) Je wilt af van de gedachte dat anderen hun leven veel beter inrichten, het veel beter doen en jij daarbij maar schamel afsteekt. Je wilt de wereld een beetje mooier maken, maar voelt je nutteloos. Soms heb je het gevoel dat het leven tussen je vingers door weg glipt. Je gaat al jaren naar dezelfde lieve vriendin die naar je luistert en je heerlijke energetische behandelingen geeft. Dat geeft even soelaas, dan kan je wereld weer aan, maar je komt er nooit helemaal doorheen. Het is altijd tijdelijk. Je leest, je schildert, je geniet van alle reizen en je kinderen. En toch…….. toch blijft daar altijd die somberheid op de loer liggen.

Vragen

Hoe zou het zijn om van die angst voor sombere buien af te zijn?
Hoe zou het zijn om innerlijke rust te hebben?
Hoe zou het zijn om je krachtig te voelen, compleet onafhankelijk van de mening van anderen te zijn?
Hoe zou het zijn als je blik op jouw relaties reëler is?
Hoe zou het zijn om al die oude bagger, overtuigingen en conditioneringen echt los te laten?
Hoe zou het zijn om niet meer gevloerd te worden?

Het roer om

Gelukkig heb je het antwoord op al die vragen ontdekt en heb je eindelijk de innerlijke rust waar je naar snakte. Je voelt weer echt innerlijke vreugde. Tijdens de gratis kennismakingssessie zakte je bijna door je stoel van herkenning. Wat ik jou vertelde aan de hand van de methode waar ik mee werk, was zo accuraat dat je vol ongeloof je hand voor je mond sloeg. “Hoe is dit mogelijk! Je gebruikt zelfs de woorden die ik tegen mezelf zeg!”
Zelfs nog voordat je in het traject bent gestapt, ben je al met een van mijn tips aan de slag gegaan:

Ademhalingsoefening om je hoofd en je lijf rustig te maken
Je gaat rustig zitten, beide voeten op de vloer. Ademt in 4 tellen in, je houdt je adem 7 tellen vast en vervolgens adem je in 8 tellen uit. Dat uitademen doe je met je mond open: stel je voor dat je een brillenglas wilt oppoetsen en op dat glas ademt, zo dus 🙂
Deze 4-7-8 ademhalingsoefening doe je 7 tot 9 keer achter elkaar.
Lat op dat je bij het adem vasthouden alleen je adem vasthoudt en niet allerlei spieren gaat aanspannen.
Deze oefening ontspant je zenuwstelsel. Door het tellen neem jij de controle over je denken in plaats van dat je denken controle over jou heeft.

Extra tip:

Dit is ook een hele goeie oefening bij slapeloosheid.
Je gaat uit bed voor de oefening en na de oefening ga je weer terug naar bed. Zo vertel je jouw lichaam gelijk dat het bed is om te slapen en niet om wakker te liggen/te malen.

Dappere A wat ben ik dankbaar dat ik een stukje op jouw pad mocht meelopen.

“Lieve Marie-José wat ben ik blij dat ik me niet meer laat meesleuren door mijn gedachten. Mijn zelfvertrouwen heeft een enorm boost gekregen. Ik ben heel blij dat je mij nieuwe wegen hebt laten zien”

Hoe heb jij nieuwe wegen ontdekt?
Laat je reactie achter in het veld hieronder.
Je krijgt altijd antwoord!

Hartelijke groet,

Marie-José

 

Wil jij ook stappen zetten naar innerlijke rust?

Download dan nu mijn e-boek Het Roer Om.
DOWNLOAD NU