Je bent laaiend! Je hart klopt in je keel en de woede giert door je lijf. Je vliegt de trappen op, op zoek naar de collega die jou dit geflikt heeft. Hoe kan ze jouw vertrouwen zó beschadigen! Voor je gevoel ligt heel je hebben en houwen nu op straat.

“Hoe gaan we dit aanpakken?”

Je loopt al zo ontzettend lang aan tegen alles wat er binnen het bedrijf scheef loopt. De werksfeer is totaal naar de maan. De directeur stelt de te behalen doelen torenhoog. Als je er over gaat praten is hij heel begripvol, hij stelt je op je gemak, wacht tot je bent uitgepraat en vraagt “wat denk je zelf, hoe denk jij dat we dit voor jou kunnen oplossen?” In gedachten gruw je en denkt o o o wat heeft hij toch goed opgelet tijdens de communicatietraining. Hij doet het keurig volgens het boekje. Maar de ware empathie voel je niet. Goed, je hebt er zeker te weten wel ideeën over: de werkdruk verlagen, keuzes maken in doelen en niet elk jaar opnieuw doel op doel op doel stapelen. Je geeft aan dat jij niet de enige bent die de werkdruk enorm hoog vind. Daar wordt begripvol op geknikt, je wordt terugverwezen naar jezelf en hij vraagt “hoe gaan we dit aanpakken?”.

Waarom

Je vraagt je af waarom je in hemelsnaam dit gesprek hebt aangevraagd. Het verloopt toch elke keer volgens hetzelfde stramien: je krijgt ruimte voor je verhaal, je mag een oplossing aandragen en vervolgens verandert er helemaal niets. De ene collega na de andere valt uit: elk griepvirus dat ronddwaalt wordt opgepikt en veel erger nog: de een na ander valt uit met een burnout.

Werkdruk

En zo wordt de werkdruk alsmaar hoger en natuurlijk neem jij je verantwoordelijkheid. Dat doe je immers altijd. Je doet er nog een schepje bovenop terwijl je eigenlijk al veel te lang op je tenen loopt. Je dreigt ook onderuit te gaan, maar nee, dat gebeurt alleen met anderen, niet met jou. Dus werk je ‘s avonds en in het weekend over, onbetaald, om alles voor elkaar te krijgen en voor de kerstvakantie in orde te hebben.

Thuis

Thuis gaat ondertussen het leven ook gewoon door. De wasmand puilt over, om over de strijkmand maar niet te spreken. De wasmachine wast wel, maar voor het opvouwen en strijken heb je nu eenmaal geen machine. Het huis mag ook nodig gepoetst worden, dat is al ik weet niet hoe lang de sluitpost. Maar nu ziet het er echt niet uit. De kinderen jengelen om aandacht. Het is alsof ze ruiken dat jij er nu even niet voor ze kunt zijn. Natuurlijk: uitgerekend als jij bedenkt dat je vanavond  een paar uur kunt doorwerken en een paar dossiers afsluiten, weigeren ze pertinent om te gaan slapen. Willen ze nóg een verhaaltje, nog een glaasje water, moeten ze toch nog een plasje doen, zit er echt een eng monster onder bed en willen ze dat je bij ze komt liggen.

Quality time…

Hoe lang is het geleden dat je nog een beetje quality time had met je partner? Wanneer heb je voor het laatst samen rustig gegeten en een goed gesprek gevoerd?  Je hebt je een tijdje geleden aangemeld voor yoga-les en stelt vast dat je al veel te vaak een les hebt gemist, omdat je er simpelweg de tijd niet voor kan vrijmaken.

Escalatie

En dan nu die escalatie op het werk. Je hebt er zo je zakken vol van dat je besloten hebt om een andere baan te zoeken. Een baan waarin wel naar je wordt geluisterd, waar het personeel wel serieus wordt genomen. Je hebt wat leuks gezien en een lieve collega in vertrouwen genomen. En wat heeft zij gedaan, ze heeft een andere collega  ‘in vertrouwen’ genomen en jouw verhaal vertelt. En die collega kwam jij net in de koffiekamer tegen. Ze maakte fijntjes een opmerking waaruit jij maar één ding kon afleiden en dat is dat je lieve collega haar mond voorbij had gepraat.

Laat gewoon los joh

‘s Avonds als je kinderen dan toch uiteindelijk in slaap zijn gevallen, vertel je heel het verhaal tegen je partner. Hij zegt: “Laat nu maar los joh, laat gewoon gaan. Gebeurd is gebeurd, je kan er toch niets meer aan veranderen”.

Hoe dan?

Tja en hoe doe je dat dan? Loslaten. We weten allemaal dat als ik zeg denk nu NIET aan een roze olifant, dat je hem dan onmiddellijk voor je neus ziet staan en dat hij ook niet zomaar is verdwenen.. Duidelijk: loslaten met je hoofd werkt  niet. Gewoon denken ik laat het los, maakt niet dat de ervaring, de emotie uit je systeem is verdwenen. Integendeel zelfs: je gaat ermee naar bed en als je je ogen opendoet is het het eerste waar je gedachten weer naar toe gaan.

Hoe dan wel?

Om een situatie of emotie  te kunnen loslaten moet je hem eerst vasthouden. Dat wil zeggen jezelf toestemming geven om het volledig te voelen en er te laten zijn, er ok mee zijn en niet gelijk met allerlei redeneringen weg te willen praten, te vergoelijken.

Kast vol emoties

Ook is het goed om te weten dat deze emoties, deze reacties niet alleen aan deze gebeurtenis zijn verbonden. Het beschadigen van jouw vertrouwen is al veel vaker in je leven gebeurd. Op het moment dat jouw vertrouwen dan weer wordt beschadigd, vinden jouw hersenen in sneltreinvaart de databank in jouw hoofd waar al deze ervaringen zijn opgeslagen. De ‘ze-hebben-mij-verraden-kast’  vliegt open en al de daarbij behorende emoties knallen eruit. Dát is wat er gebeurd. Het is dus heel belangrijk om niet alleen deze ene ervaring los te laten, maar heel de kast eens goed op te ruimen. We hebben al vastgesteld dat loslaten via je denken niet lukt, maar hoe dan wel? Ik geef je een krachtige oefening die jou uit je rond malende gedachten haalt en je slechts een paar minuten tijd kost. Je adem is hierbij jouw instrument.

Loslaat oefening

  • Ga ontspannen staan
  • zet je voeten op schouderbreedte
  • sluit je ogen
  • haal een paar keer diep adem
  • sluit je ogen en voel hoe je stevig op je voeten staat, voel je onderbenen
  • ontspan je knieën door ze heel lichtjes te buigen
  • voel je heupen
  • voel hoe je zo stevig staat
  • ontspan je handen, je armen, je schouders, je gezicht
  • visualiseer het punt ongeveer 3 vingers onder je navel (krachtpunt) en adem daardoor in en uit
  • visualiseer al het water in je lichaam dat steeds in beweging is
  • visualiseer dan lange wortels die vanuit je voeten tot diep in de aarde gaan
  • al wat jou dwars zit laat je door die wortels wegstromen tot diep diep de aarde in
  • blijf zo staan zolang als voor jou goed voelt en laat alles wegstromen
  • als laatste neem je via je wortels alle krachtige energie van de aarde op en vul je jezelf daarmee
  • open je ogen, kom weer rustig in beweging en vervolg je dag

Het malen in je hoofd gestopt

Dit is een eenvoudige oefening die je in ieder geval helpt om het malen in je hoofd te stoppen en jou uit je emotie-spin haalt. Een oefening die je helpt in je eigen kracht te gaan staan.
Stop deze oefening in je EHBO-kit, dan heb je in ieder geval altijd iets bij de hand dat jou helpt.

Wat doe jij als je volledig door emoties wordt overspoeld? 
Laat het weten in het veld hieronder. Zo helpen we elkaar.

Lieve groet,

Marie-José

Wil je verder leren hoe je loslaat, ben je eraan toe om schoon schip te maken met oude emoties? Neem dan NU contact met mij op voor een GRATIS  ‘Nu is het Mijn tijd’ sessie. Dan ervaar je direct wat ik voor jou kan betekenen.