“Wat balen zeg dat je gelijk moest gaan werken” Een super lief bedoelde opmerking, alleen ik vond het helemaal niet balen. “Maar dan had je helemaal geen tijd om na te genieten”. Ook hartstikke lief bedoeld. Allemaal lieve opmerkingen tijdens een avondje uit na mijn vakantie. Na mijn heerlijk zomervakantie in Italië waar ik intens van heb genoten én waarna ik direct weer in mijn praktijk aan de slag ging. Oké de vertraging op de terugreis was niet echt heel handig, daardoor kwam ik in de knel met Vito bij de oppas ophalen. Alleen hebben we de liefste oppas die je je maar kunt wensen en dan is ze ook nog eens mega flexibel, dus er was geen vuiltje aan de lucht, Vito bleef gewoon nog wat langer bij haar. Ook geen probleem dus.
Terug naar dat balen
Terug naar balen dat ik gelijk ‘moest’ gaan werken en niet zou kunnen nagenieten. Dat gelijk weer gaan werken, daar heb ik zelf voor gekozen. Ik ben immers mijn eigen baas. En als je je de prachtige woorden die ik vorige week met je heb gedeeld misschien nog herinner, dan kan je je wellicht voorstellen dat weer gaan werken voor mij helemaal geen straf is. Dat is toch goud! Dan kan ik toch niet anders dan met heel veel liefde mijn werk weer oppakken en elke ochtend weer dankbaar opstaan dat ik weer met mijn cliënten aan de slag mag. Dat er zulke prachtige positieve veranderingen in hun leven ontstaan!
En dat nagenieten dan?
En dat nagenieten dan? Ik weet niet hoe jij nageniet van je vakantie, maar voor mij zit dat nagenieten diep in mij. Ik hoef daar niet nog een extra week speciaal voor op een stoeltje te gaan zitten, bij wijze van spreken, ik kan daar op elk moment als ik dat wil op in-tunen. Jij ook trouwens 😉
Dat is ook wel heel anders geweest
Dat is ook wel heel anders geweest hoor. Als tiener had ik letterlijk heimwee naar de camping in Frankrijk en naar het mooie weer, toen het thuis goot van de regen, al mijn leuke shirts in de was zaten en er geen enkel vriendinnetje thuis was om mee te spelen. En er is zeker een tijd geweest dat ik met frisse tegenzin weer naar mijn werk ging. Niet omdat ik een grote hekel aan mijn werk had, wel omdat ik dan weer in de stress mallemolen mee zou draaien. De sfeer van dat er altijd tijd tekort was, dat er dingen altijd gisteren af moesten zijn, dat er altijd een grote stapel op mijn bureau lag die op wonderlijke wijze nooit kleiner leek te worden.
Hoe kom jij eruit?
Nu ben ik benieuwd hoe dat voor jou is? Hier in ‘het zuiden’ waar mijn regio qua vakanties onder valt, beginnen volgende week de basisscholen weer en voor velen is de vakantie dan ook afgelopen. Hoe kom jij uit je vakantie? Fit en uitgerust en echt weer zin om, met alle mooie herinneringen in je hart, weer aan de slag te gaan? Of balen? Of misschien heb je helemaal wel niet zo kunnen genieten. Je zou de eerste niet zijn…
Met toestemming gedeeld
Met toestemming van een nieuwe client deel ik hier een stukje van haar verhaal. “Het had de reis van mijn leven moeten zijn. Exotische bestemming waar ik me zó op had verheugd, zo lang had ik er naar uit gekeken. Prachtig land, droombestemming en dan ook eens met de man waar ik echt ontzettend veel van hou. En toch… toch heb ik er niet echt voluit van kunnen genieten. Toch beleven mijn gedachten net zo malen als dat ze dat thuis doen. Toch blijft die eeuwige twijfel aan me knagen, doe ik het wel goed, ben ik wel goed genoeg, toch mijn lage zelfbeeld waar ik weer mee werd geconfronteerd al was het alleen al toen ik mijn bikini aantrok, het blijft toch steeds weer een uitdaging om daarin rond te lopen…. Nare herinneringen, gevoel van leegte, waarom kon ik nu niet gewoon genieten!?”
Herken je hier iets in?
Wat was er aan de hand? Tja eenvoudig: je neemt jezelf en je trauma’s en overtuigingen gewoon overal mee naar toe. Óók naar de meest prachtige bestemming. Er is geen knopje wat je dan in kunt drukken en die dingen uit kunt zetten. Ze reizen gewoon met je mee. Thuis, naar de supermarkt, naar je werk en ze gaan ook mee op vakantie. En ze knallen dan nog eens extra in je gezicht met zelfverwijten als je weer thuis bent: “waarom heb ik er nu niet (meer) van genoten!”, “ik ben toch echt raar”.
Zij gaat dat niet meer hebben
Mijn nieuwe client die ik hierboven citeer gaat dit in ieder geval niet meer hebben. Haar leven zal aan het einde van haar traject een heel stuk lichter zijn en ze zal weer echt intens kunnen genieten.
Een stap in de goeie richting
Als je dat ook wilt, kom dan anders eens naar mijn workshop Vitaal en Lichter Leven. Dat kost je slechts een avond van je tijd, evengoed leer je wel hele fijne eenvoudige oefeningen die je ongelofelijk goed zullen doen. Een traject kan altijd nog, of niet, jij kiest. Maar is dit is wel een heel erg mooie stap in de goeie richting.
Zeg nou zelf
Want zeg nou zelf, met een zachte glimlach elke ochtend weer zin in je dag hebben, je dag als goud plukken, werkdag of vakantiedag gewoon genieten, dat wil jij toch ook?
