Je hoort een mooi liedje op de radio en in een flits ben je in gedachten terug: die romantische avond met je liefste. Je ruikt een bepaald parfum en in een flits ben je terug op dat mooie eiland, je allereerste vliegvakantie toen je dat parfum voor het eerst droeg. Er verschijnt een gerecht op tafel en in een flits ben je terug in je jeugd, thuis waar je moeder dat gerecht zo lekker klaar maakte.

Dit zijn positieve ankers

Gebeurtenissen die zich in jouw systeem vast hebben gezet via muziek, geur, je ogen. Die ankers halen steeds weer die mooie herinneringen naar boven. Geur is hierin het sterkst. Je oren en je ogen kan je (af)sluiten. Voor geur kan je je niet afsluiten. Dat kan je ook heel handig inzetten, maar dat is niet waar ik je met dit blog mee naar toe wil nemen.

Mijn schepje werd een negatief anker

Tja en als er positieve ankers bestaan, bestaan er ook negatieve. Er zijn altijd twee kanten aan een medaille. Jaren geleden werkte ik dagelijks in een enórm grote, verwaarloosde tuin. Met mijn schepje haalde ik alle onkruid eruit. Het was in een periode dat ik, voorzichtig uitgedrukt, niet zo lekker in mijn vel zat. Er waren vervelende dingen gebeurd en nog vervelender dingen tegen me gezegd. En dat bleef maar door mijn hoofd spoken. Bij tuinieren heb je niet zoveel aandacht nodig, dus gaan je gedachten heel makkelijk alle kanten op. Ik bleef maar piekeren en malen en die nare woorden bleven door mijn hoofd galmen.

Onlosmakelijk verbonden met alle gedoe in mijn hoofd

Aan het eind van de dag stak ik mijn schepje in de grond, om te gaan koken, douchen en slapen.  De volgende dag: zodra ik dat schepje uit de grond trok sloegen mijn gedachten weer direct op hol. Wéér naar diezelfde situatie, weer naar die zelfde woorden. Knettergek werd ik ervan. En dat bleef zich dag na dag herhalen. Wat ik toen niet wist: ik had (totaal onbewust) een negatief anker gemaakt. Dat schepje was onlosmakelijk verbonden geraakt met alle gedoe in mijn hoofd. 

Kies je voor leiden of lijden?

Herken je dat? Dat je gedachten of je nu wilt of niet keer op keer naar dezelfde nare situatie, nare woorden terugkeren? In mijn workshop Gewoon Loslaten geef ik je gouden handvatten om hiermee om te gaan. Waarmee je je gedachten kunt leiden en je niet langer blijft lijden door jouw gedachten, zoals ik leed onder mijn gedachten toen ik dag na dag in die tuin aan het ploeteren was.

Je hoeft niet op mijn workshop te wachten, ik geef je hier al een gouden handvat dat je direct kunt inzetten als je jezelf erop betrapt dat je gedachten keer op keer rond hetzelfde blijven malen.

Gouden handvat: ‘Dat gaat jou niks aan!’

Heel veel waar je je druk om maakt, waar je jezelf de stress mee injaagt, zijn niet eens jouw zaken. Je bemoeit je met dingen die je niets aangaan. Of waar je geen invloed op hebt. Bijvoorbeeld als je over je broer denkt: “dat zou je wel eens beter aan kunnen pakken” of over je collega “je zou je wel eens wat beter kunnen kleden” of over je vriendin “ik wil dat jij gelukkig bent.” Ook op hoe anderen over jou denken heb je totaal geen invloed. Bovendien: wat anderen over jou denken gaat zelden over jou.

Dit zijn andermans zaken en niet de jouwe

En er zijn nog meer dingen die jou niets aangaan. Maak je je druk over het weer, over rampen en de situatie in de wereld? Allemaal dingen waar je geen invloed op hebt. Je kan piekeren en malen tot je een ons weegt en dan nog is er helemaal niets veranderd. Byron Katie, van The Work, noemt dat Gods zaken. 

Dáárom zit je dus niet lekker in je vel

Als jij je steeds druk maakt over andermans zaken, ben je dus niet bezig met je eigen leven. En wie leeft dan jouw leven als jij je steeds in het leven van iemand anders begeeft…?

Als je merkt dat je je druk aan het maken bent, dat je niet lekker in je vel zit, stel jezelf dan deze vragen:
waar ben ik in gedachten mee bezig? Is het mijn zaak? Is het andermans zaak? Of is het Gods zaak?’

Die grote tuin en dat kleine schepje zijn allang verleden tijd hoor. Mijn malende gedachten gelukkig ook.

Welk inzicht brengt dit blog jou? Wil je dat hieronder met mij delen?