“U kijkt boos!” Zegt ze verontwaardigd. Ik sta in gedachten verzonken met een notebook in mijn hand. Ik start weer wat nieuwe coach trajecten op en ik wil graag voor ieder persoonlijk een notebook uitzoeken. Vaag hoorde ik wel een stem naast me, maar niet wat er gezegd werd. Ik kijk op, blijkbaar wil er iemand heel graag passeren. En dan klinkt er: “u kijkt boos!”. Goh. “Misschien was ik wel in gedachten verzonken” floep ik eruit. 

Heerlijk toch wat mensen doen

Een kwartiertje later parkeer ik mijn fiets bij de kaaswinkel. Er staat een mevrouw op de stoep, ik knik en glimlach. “U groet mij!” Klinkt het in opperste verbazing. Ik loop een stukje haar kant op en antwoord: “ja dat vind ik normaal dus inderdaad groet ik u”. Weer een stem achter me, weer hoor ik niet wat er gezegd wordt. De ‘u groet mij mevrouw’ heeft het al in de gaten: “U staat midden op het trottoir! U staat de boel te blokkeren!” roept ze nu. Heerlijk toch als mensen je zo op van alles wijzen 😊

Toen was ik helemaal van slag

Er is een tijd geweest dat de simpele opmerking ‘je kijkt boos’ of überhaupt wat mensen van me vonden of wat ik dacht dat ze van mij dachten, me helemaal van slag maakte. Hoe heerlijk is het om daar los van te zijn! Iedereen mag denken wat zij wil, want dat wil nog niet zeggen dat dat wat een ander denkt ook echt iets over mij zegt.

Ja inderdaad, ik

Tijdens onze Yoga & Gewoon Loslaten Retreat in april jl. vertelde ik dat ik vroeger altijd met mijn hoofd naar beneden liep, ik keek altijd naar de grond. Eigenlijk wilde ik gewoon niet gezien worden. Eigenlijk was ik het toppunt van onzekerheid. Hoe anders is dat nu met mijn coach-praktijk en de retreats die ik samen met Corrine organiseer. Nu sta ik zeer regelmatig voor groepen, is de aandacht juist op mij gevestigd en moeten mensen dus wel naar me kijken. De deelnemers van onze retreat waren verrast: “Jij!!???? Onzeker?? Jij????!” Ja inderdaad, ik.

Dát!

Een mens kan gelukkig veranderen. Van heel weinig zelfvertrouwen en compleet gevoel van onzekerheid kan je vrij eenvoudig naar een gezond gevoel van eigenwaarde en vertrouwen in jezelf gaan. Dat gaat niet vanzelf, daar heb je wel wat voor te doen. En laat dát nu precies zijn wat ik je leer.

Niet zo’n hele handige tactiek

Zo ook een van de mooie vrouwen die ik mocht coachen. Ze was gewend dat mensen de vloer met haar aanveegden, bij wijze van spreken. Ze durfde haar plek echt niet meer in te nemen, haar stem niet meer te laten horen. Maar ja, daar werd ze ook niet gelukkig van. Sterker nog, ze voelde zich steeds ongelukkiger. Zeg nou zelf, hoe zou jij je voelen!

Nu kan je dat je plek niet meer in durven nemen heel lang goed praten voor jezelf. Al die oude stemmetjes in je hoofd dat je het toch niet durft. Dat je je beter gedeisd kunt houden. Dat je beter maar niet te veel moet opvallen. Dan kan je in ieder geval niet gekwetst worden of afgaan. Het spijtige van deze tactiek is dat je je diep van binnen juist steeds verdrietiger en eenzamer voelt. Dat je steeds meer het gevoel hebt dat je er echt niet bij hoort. Geen erg behulpzame tactiek dus.

Ja ze staat er!

Wat wel werkt is elke dag kleine stapjes richting een gezond gevoel van eigenwaarde en vertrouwen in jezelf zetten. De vrouw in mijn voorbeeld hierboven is tijdens haar coachtraject zelfs van baan veranderd. Ze heeft nu stukken leuker werk en krijgt hier ook de waardering die ze verdient. Ze gaat alleen op vakantie en een nieuwe relatie gloort aan de horizon.

Hoe heeft ze dat gedaan?

Ze heeft de zandzakken die haar tegenhielden overboord gegooid. Je kan het vergelijken met een luchtballon. Als je wilt opstijgen moet je er flink veel hete lucht inblazen. Dat zijn bijvoorbeeld allerlei oefeningen en vaardigheden en ja die heb je nodig. Maar op een bepaald moment zit er echt wel voldoende hete lucht in die luchtballon en toch stijgt hij nog niet op. Waarom niet? Omdat je eerst de zandzakken nog overboord moet gooien. Je oude overtuigingen, alle verhalen die in je hoofd spoken dat je het toch niet kunt, dat zijn jouw zandzakken. En die krijg je niet met een paar simpele oefeningetjes die je overal online kunt vinden uit je systeem. Daar is echt wel wat meer voor nodig.

Is dit echt een luxe artikel?

Het lijkt misschien een luxe-artikel, een persoonlijk coach traject. Zo iets van ‘dat ga ik ooit nog wel eens doen als ik alles wat ik nog met mijn geld wil doen van mijn lijstje heb afgestreept’. Wat je dan vergeet is dat je jezelf altijd meeneemt: in die nieuwe keuken, in je mooie tuin, op reis of in die nieuwe auto. En dat je van al die materiële dingen even heel blij wordt, maar dat ze je niet gelukkig maken. Misschien een goed idee om dat eens in je achterhoofd te houden als je weer eens een bestemming voor je (vakantie)geld kiest.

Het allermooiste cadeau

Ik kijk er in ieder geval weer enorm naar uit om mijn nieuwe coach trajecten op te starten. Om een tijdje mee te mogen lopen met de vrouwen die hun vertrouwen in mij hebben gesteld. Het is elke keer weer opnieuw het mooiste cadeau wat ik maar kan krijgen als ik ze stap voor stap van onzekerheid naar vertrouwen in zichzelf zie gaan. Yes! Ik heb gewoon de mooiste baan van de wereld!  En het belangrijkste van al: ze geven zichzelf hiermee het mooiste cadeau van de hele wereld! ❤️

Welke zandzakken houden jou aan de grond? Wil je dat hieronder met mij delen?