Hmm ik heb gemengde gevoelens … aan de ene kant voel ik me weer enorm geïnspireerd en zie ik al voor me hoe ik verder wil. Aan de andere kant draait mijn maag om als er weer iemand de microfoon pakt, als ik weer iemand tijdens de pauzes spreek, als ik weer iemand tijdens de lunch/het diner spreek en bij allemaal hetzelfde hoor: ze zitten zichzelf zó ontzettend in de weg! Ik ben samen met 399 anderen, veelal coachen en therapeuten, op een tweedaags event van de fantastische vrouw die mij geleerd heeft hoe te ondernemen. Een event vol inspiratie en voor velen ook vol confrontatie.
Zo weinig!
Het thema is Vrijheid. En jeetje … wat zijn er toch maar heel weinig mensen écht vrij, ook al wonen we in een vrij land, ook al heeft iedereen in de zaal een dak boven haar/zijn hoofd, eten op tafel en kleding aan het lijf. Dit zijn natuurlijk wel de basisvoorwaarden. Als je die niet hebt zit je vanzelfsprekend in de overlevingsstand, dat moet eerst in orde zijn. Maar als dat er allemaal is en je leeft in een vrij land, waarom voel je je dan toch nog niet vrij? Vrij om je uit te spreken. Vrij om in jezelf te geloven. Vrij om het leven te leven wat jíj graag wilt.
De klik
Ik zou hier een hele reeks fantastische quotes kunnen geven, maar ik weet ook dat je daar zo overheen leest en dat alleen quotes lezen de boel niet zullen veranderen. Daar heb je wat voor te dóen. En dat is wat ik ook tijdens dit event weer zag waar velen het nog laten liggen. Natuurlijk kunnen er vele nare omstandigheden zijn en kan je heel veel mee maken. Het helpt alleen niet om daarin te blijven hangen, om daar steeds maar weer met je gedachten rondjes in te blijven draaien. Dan blijf je zitten waar je zit en verandert er écht niets. Dan kan je van event naar event gaan, van workshop naar workshop, van online cursus naar online cursus, maar al deze dingen gaan het echt niet voor jou doen. Je mag zélf een klik maken, een besluit nemen en daar vervolgens naar handelen.
Dit kan je nooit worden afgenomen
De mooiste uitspraak, om er ter verduidelijking dan toch maar één te noemen 😉, is van Viktor Frankl. De Oostenrijkse neuroloog en psychiater die de wreedste concentratiekampen, de holocaust, heeft overleefd. Wat hielp hem er door? Waarom werd hij daar niet gillend gek, apathisch of net zo wreed als de kampbeulen, zoals velen anderen wel werden? Viktor Frankl besloot: “alles kan van de mens worden afgenomen, behalve één ding, de laatste van de menselijke vrijheden: zelf je houding kiezen in de omstandigheden van je leven, je eigen weg kiezen, je denken kiezen hoe je er mee omgaat”. Als hij dat kon in de wrede wereld waarin hij jarenlang gevangen zat, dan moeten wij dat toch ook kunnen?
Je sleutel
Je kan de omstandigheden van je leven blijven vervloeken en hopen dat het anders zal worden maar daar heb je helemaal niets aan. Waar je wel nu direct iets aan hebt is kiezen hoe je erover wilt denken en hoe je ermee om wilt gaan. Dáár ligt de werkelijke vrijheid. Die ligt niet in geld of mogelijkheden die je op een gouden presenteerblaadje worden aangeboden. Kijk maar eens naar mensen met heel veel geld, waar zogezegd alles voor mogelijk is. Zijn die allemaal per definitie gelukkig? Vaak integendeel.
Toch maar opgeven dan?
Ons denken en handelen wordt voor 95% aangestuurd door ons onderbewuste, zeg maar je automatische piloot. Je denkt in feite gewoon zoals je altijd al deed. Zoals je jezelf dat ooit totaal onbewust hebt aangeleerd. Daaruit volgt dat je ook handelt zoals je altijd al deed en daarmee krijg je het leven wat je altijd al kreeg. En dat nog niet eens, want je denkt jezelf zelfs in een neerwaardse spiraal hoppa naar beneden en zit steeds slechter in je vel. Slechts 5% van je denken is bewust. Nu kan je denken, ‘nou dat is zo weinig, dan kan ik het net zo goed maar gelijk opgeven’. Nou dát zou ik niet doen.
Niet duwen en schoppen, maar
Zie dit eens even voor je: loei grote zware deuren. Van die hele dikke, kasteelpoorten bijvoorbeeld, die je met geen mogelijkheid open kunt krijgen. Je kan er tegen duwen of schoppen maar dat helpt echt niet. Toch kunnen ze wel degelijk open: alles wat je nodig hebt is de grote sleutel die precies in het slot past en de deuren gaan gewoon open. Uit hoeveel procent bestaat die sleutel ten opzichte van die zware deuren? Misschien nog niet eens 5%. Dus misschien is het toch niet zo’n gek idee om te leren om die 5% bewust denken meer in te zetten. En het goeie nieuws is, hoe meer je dat gaat doen, hoe beter het zal gaan dan dan wordt die 5% 10% en steeds meer. Je gaat steeds minder op de automatische piloot en staat steeds meer zelf aan het roer van je leven. Klinkt dit als muziek in je oren, stuur me dan even een berichtje met alle liefde leer ik jou dit én maken we samen jouw zelfsabotage mechanisme (wat iedereen heeft) onschadelijk.
Gelijk aan de slag
Maar goed, liefst wil je NU natuurlijk gelijk aan de slag en dat kan! Je kan dagelijks iets heel eenvoudigs in je leven integreren wat je absoluut zal helpen en wat je enorm veel gaat opleveren:
- je zelfvertrouwen zal toenemen
- Je kunt beter omgaan met stress en ervaart meer ontspanning
- Je hebt minder malende gedachten en krijgt meer rust in je hoofd
- Je leert omgaan met gedachten en emoties
- Onzekerheden nemen af
- Je concentratie en focus verhogen
- Je komt meer bij je innerlijke kracht en authenticiteit
- Je leeft bewuster en gelukkiger
- Je laat makkelijker los
Nou wie wil dat nu niet!
Ja ik hoor je al denken: ‘dat klinkt te mooi om waar te zijn, wat moet ik daar dan wel niet voor doen!?’
Heel eenvoudig
Begin de dag met een (extra 😉) kwartiertje voor jezelf te nemen en in dat kwartiertje ga je mediteren. Wat!!! Is het zo simpel!! Ja het is zo simpel en tegelijk niet eenvoudig. Omdat dit voor jouw 5% als muziek in de oren klinkt en jouw 95% alles in het werk gaat stellen om jou hiervan af te houden. Je zult jezelf dus een beetje moeten helpen.
De hulp
Zorg dat je een fijn plekje hebt en sein je huisgenoten in dat wanneer je op dat plekje zit niet gestoord kunt worden. Zodra je wekker gaat stap je uit bed, even naar toilet en een glas water drinken en je gaat naar je fijne plekje. Ga lekker zitten, zet een kookwekkertje, steek gezellig een kaarsje aan, sla een dekentje om je heen als je het snel te koud vindt, sluit je ogen, adem in adem uit. Het enige wat je nu hoeft te doen is met aandacht bij je lichaam zijn.
Ahhhgrrrr!
Natuurlijk schiet je denken álle kanten op! ‘Wat zit ik hier in hemelsnaam te doen! Ik had ook nog lekker in mijn warme bed kunnen liggen! Mijn been doet pijn! De dag is veel te vol om hier zomaar te kunnen zitten! Wat moeten we vanavond nu weer eten!’ enz. Laat die gedachten maar komen én laat ze ook weer gaan. Je hoeft er helemaal niets mee. ‘Interessant dat deze gedachte voorbij komt én ik blijf gewoon zitten tot het belletje gaat’. Ga met je aandacht naar je buik, voel het rijzen en dalen van je ademhaling. Je kan steeds weer met je aandacht naar je ademhaling als er weer allerlei gedachten op ploppen. Keer op keer op keer op keer. Je meditatie is niet ‘geslaagd’ als je niet meer denkt. Niet denken is onmogelijk, dat gaat gewoon altijd door. Wat je hiermee wél leert, is dat je niet altijd als een blinde kip elke gedachte hoeft te volgen. Dát is de winst van mediteren. Daar doe je het voor. Niet om een leeg hoofd te krijgen, want dat krijg je toch niet voor elkaar.
Je bent vrij
Je bent vrij om te kiezen wat je denkt. Je bent vrij om een gedachte die op plopt te volgen of niet. Je bent vrij om een gedachte te geloven of niet. Je bent vrij om te kiezen hoe en wat je over jezelf denkt. Gedachten zijn slechts ‘dingen’ die op ploppen. De neurowetenschap weet tot op de dag van vandaag niet waar gedachten vandaan komen.
Maken of breken
Wat we allemaal wel weten is dat je jezelf met je gedachten kunt maken en kunt breken. Als we dan toch niet weten waar die gedachten vandaan komen, dan kan je toch net zo goed denken ‘ik kan dit, ik ben dit aan het leren’ in plaats van ‘ja maar….’ of ‘het gaat mij toch niet lukken’’? De gedachte ‘Ik kan dit, ik ben dit aan het leren’ gaat je hoe dan ook helpen. Denken ‘Ja maar’ houdt je altijd tegen, denken ‘het gaat mij toch niet lukken’ maakt dat het zeker niet zal lukken.
Ik ben in ieder geval enorm dankbaar dat ik heb geleerd zélf mijn gedachten te sturen en dat ik daarmee zelf aan het roer mijn leven sta. Jij ook?
Stel je eens voor: je kan zelf je gedachten leiden. Wat zou jou dat brengen? Wil je dat hieronder met mij delen?
