Daar stond ik dan in mijn mooie zacht-rose jasje, alles zorgvuldig voorbereid voor mijn presentatie. Van mijn perfectionisme heb ik afscheid genomen, maar dat wil niet zeggen dat ik er niet van geniet als alles tip-top in orde is. Dat was het, maar de boel viel letterlijk in het water.

Ik ging een lezing geven in een centrum voor persoonlijke ontwikkeling. Dat doe ik heel graag en het blijft ook altijd weer spannend. Wie zullen er komen? Wat zal ik zeggen? Want ook al bereid ik mezelf altijd heel goed voor, als het moment daar is, is het afstemmen op de energie van de groep die bepaalt wat ik ga zeggen, hoe ik het ga brengen, wat ik ze mee zal geven.

Klaar voor vertrek

De avond tevoren had ik mijn tas al ingepakt, alles stond klaar, ik kon zo vertrekken. Voor ik de deur uitstapte nog even snel een fles water pakken. “Niet die grote waterfles” schiet door mijn hoofd, “dat clipje van die fles schiet nogal makkelijk open en dan wordt heel de boel kletsnat”. Dus pak ik een halve-liter-fles die zeker te weten goed sluit en zet die in mijn tas. Oeps! Visitekaartjes vergeten! Ik pak de doos uit de kast en gooi die in mijn tas. Op naar Goes nu.

En alles is ok

Ik heb al vaker voor dit centrum lezingen gegeven, maar nu is het op een nieuw locatie. Even zoeken dus, daarom wou ik zeker op tijd van huis vertrekken. Als altijd is de ontvangst enorm hartelijk, we drinken een theetje en kletsen gezellig bij. De organisatie heeft geen idee hoeveel bezoekers er zullen komen. Ach weet je, dat maakt ook niet uit, ik ben er nu toch 😉 Zijn het er veel dan gaat het een uitdaging worden of de ruimte groot genoeg is voor de oefening die ik wil doen. Komt er één dan heeft die persoon geluk en krijg hij/zij een privé-sessie. En alles is ok.

Alles doorweekt…

Nog 10 minuten en dan ben ik aan de beurt en kan ik de ruimte in om alles klaar te zetten, Even naar het toilet. Ik pak mijn tas op en … zie dat de vloerbedekking eronder nat is. Hmm dat was toch daarnet niet toen ik mijn tas daar neerzette? En tegelijk besef ik dat dit maar één ding kan betekenen: lekkage. En jawel, er staat een diepe laag water mijn mijn tas. Alles is doorweekt: mijn map, de papieren die ik wil uitdelen, mijn doos visitekaartjes … Wie neemt er nou in hemelsnaam ook een volle doos visitekaartjes mee?!

Op mijn kop gaan staan helpt niet

Ik voel een gevoel opkomen dat ik op dit moment totaal niet kan gebruiken. Een mix van ongeloof (dat waterflesje kán gewoon niet lekken) en irritatie (wat nu!) en tegelijkertijd weet ik dat mij dat niet gaat helpen, want over 10 minuten zit er een groep voor mijn neus die van mijn een goed verhaal verwacht. Ik kan op mijn kop gaan staan en tegen iedereen die rond me zit gaan mopperen, maar dat verandert helemaal niets aan de situatie. Actie dus!

Ik haal mijn tas leeg, kieper een halve liter water in de wastafel bij de toiletten, droog mijn spullen zo goed en zo kwaad als dat kan af met de ouderwetse handdoek die daar hangt en hup naar het lokaal waar ik mijn lezing ga geven.

“O balen zeg”

In de doos doorweekte visitekaartjes vind ik er net genoeg die vochtig zijn maar niet compleet doorweekt en leg ze klaar op de stoelen. Het lokaal loopt vol en daarmee komen de opmerkingen “mooi visitekaartje, hé het is nat!” Ik vertel wat er zojuist is gebeurt. De reacties variëren van “o balen zeg!”  tot licht gegrinnik.

Loslaat-kapstok

Als iedereen binnen is en op zijn/haar plaats zit steek ik van wal. Het thema is ‘Loslaten’ We weten allemaal dat we niet in zaken moeten blijven hangen, dat dat niet goed voor ons is. En we zeggen dus ook heel vaak tegen elkaar:  “gewoon loslaten joh”. We weten ook dat dat niet zomaar lukt. Ik leer je hoe je dat wél doet. Tijdens mijn lezingen vertel ik hoe je los kunt laten en leg ik uit hoe je constant door je eigen hersens voor de gek wordt gehouden, wordt ‘gehackt’.

En laat nou heel dat lekkage-voorval de meest fantastische loslaat-kapstok blijken te zijn! Ik kon het allemaal wel mooi vertellen, maar kon ook gelijk laten zien hoe je loslaat, als alles, letterlijk of figuurlijk, in het water valt. Daarmee was het een van mijn beste lezingen ooit.

Pracht ervaring

De papieren die ik uitdeelde om in te vullen waren vochtig, uit de pennen droop water. En niemand stoorde zich eraan! Integendeel, iedereen had enorm veel plezier. Én het was voor alle deelnemers een pracht ervaring dat het niet het einde van de wereld betekent als alles niet precies loopt zoals je had gedacht of gepland. Dat het leven gewoon doorgaat. Dat het niet ‘ten koste van’ gaat. Integendeel, als je flexibel reageert op de omstandigheden werken ze voor je in plaats van tegen je!

Heb jij dat ook wel eens dat je zorgvuldige geplande acties in het water vallen? Hoe ga jij daarmee mee om? Wil je me dat hieronder laten weten?

Wil je wel eens met mij sparren over leren loslaten?  Plan dan een gratis sessie met mij Je krijgt direct minstens drie waardevolle inzichten die ervoor zorgen dat je helder krijgt wat je te doen staat.