“Weet je, ik was eigenlijk wel blij met die beperkende maatregelen. Al die verjaardagen waar je in een kringetje zit, de verplichte nummers waar ik eigenlijk niet eens wou zijn, waren in één klap van de baan. Lekker makkelijk.” Met verbazing heb ik deze opmerkingen aangehoord. Lekker makkelijk? Ja het is zeker lekker makkelijk als je een ander de beslissingen voor je laat nemen. Want dat is wat er in feite is gebeurd. Van bovenaf werd gezegd dat het niet meer mag, dus hoefde je het niet meer doen.

Owwwww nu moet ik weer!

En nu dan? Een week geleden zijn ‘de versoepelingen’ ingegaan. Het mag weer! Yes!! Of dacht je diep in jezelf: “sjips……. nu moet ik weer…”? Van wie moet je eigenlijk? Heb je je dat wel eens afgevraagd? Het is toch niet zo dat er iemand een pistool tegen je hoofd houdt die je dwingt om in een kringetje op verjaardagsfeestjes, of waar dan ook, te gaan zitten?

Waarom doe je het dan toch?

Je kunt je afvragen waarom je het dan doet. Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig. Om erbij te horen. Opdat ze je nog steeds lief en leuk zullen vinden. Het diepe verlangen om erbij te horen zit diep diep diep in ons DNA ingebakken (epigenetica, mocht je je vervelen in de vakantie dan is dit een heel interessant onderwerp om je eens wat meer in te verdiepen). Laaaaaaaaang geleden, toen we nog als stam in een hol woonden, was erbij horen van levensbelang. Als je buiten de groep viel of, erger nog, werd verbannen, kon je het in je eentje niet overleven. Je rug naar de groep keren was dus simpelweg geen oplossing, dus paste je je aan. Dat was de veiligste weg. Je leven hing er letterlijk van af. 

Je beslissingen zijn voorgeprogrammeerd

Dit overlevingspatroon staat feilloos opgeslagen in je reptielenbrein. Je reptielenbrein is je oudste en meest instinctieve hersendeel. Het reguleert primaire instincten zoals voortplanting, overleven, stress en angst. Het vormt dus voor een belangrijk deel je onderbewuste systeem. Je reptielenbrein werkt wel een miljoen keer sneller dan je neocortex. Je neocortex, het nieuwste deel van je hersenen, is dat deel van je brein waaarmee je intelligente functies uitvoert, zoals logica, ratio en creativiteit. 

Je gedraagt je nog als een holbewoner (op een keurig verjaarsfeestje!)

Je reptielenbrein is niet intelligent en neemt dus razendsnel beslissingen waar je neocortex op basis van intelligentie best wel eens anders over kan denken. Je reptielenbrein is gericht op gevaar afwenden, zoveel mogelijk beloningen krijgen en binnen je eigen comfortzone blijven. Zodra deze basisbehoeften onder druk komen te staan, kan het reptielenbrein zorgen voor gevoelens van angst, onrust en stress. Hierdoor is het bijvoorbeeld ook lastig om niet te snoepen, of om nieuwe dingen te ondernemen.

Maar goed, terug naar die verjaardagsfeestjes. Je reptielenbrein wil jou dus binnen de groep houden. Dat we niet meer in een hol wonen en we ons nu buiten de groep prima kunnen redden, weet je reptielenbrein niet. Dus de beslissing om toch maar weer naar die verjaardagsfeestjes, of bijeenkomsten waar je eigenlijk niet wilt zijn, te gaan, is al genomen voordat je er erg in hebt.

Maar tegenwoordig kun je kiezen

Die neocortex die we nog niet hadden toen we in een hol woonden, hebben we nu wel. Gebruik hem dan ook! Met aandacht, kennis en bewustwording kan je ingesleten patronen veranderen. Net als met autorijden lijkt het in het begin alsof je dat nooit zult leren, maar geloof me: na verloop van tijd gaat het steeds beter en voeg je moeiteloos in op de snelweg zonder zweet in je handen.

Waar wil jij je tijd en aandacht geven?

Het mooiste wat je iemand kunt geven is je tijd en je onverdeelde aandacht. Een gewetensvraag (die je alleen aan jezelf hoeft te beantwoorden hoor 😉): zit jij echt met plezier en onverdeelde aandacht op die verjaardagsfeestjes, op je ‘verplichte nummer’? Zodra iets een verplicht nummer voor je is zou het zomaar kunnen dat je er niet veel plezier aan beleeft en je met je aandacht overal zit behalve daar waar je lijf op dat moment zit.

Schrap wat je niet wilt

Ja mooie babbel Marie-José, maar hoe ga ik dán om met die verplichte nummers? Wil je mijn eerlijke antwoord? Schrappen. Niet meer doen. Is dat een beetje te rigoureus voor je (snap ik wel hoor 😉), doe dan het volgende: vraag jezelf in alle eerlijkheid af of je je tijd wilt besteden aan de uitnodiging die voor je ligt. Heel vaak zeggen we uit gewoonte ja, met alle nare gevolgen in je hoofd van dien. Overweeg het nou eerst eens gewoon serieus. WIL ik daar zijn? Als het antwoord ja is, dan mag je moeten uit je woordenschat schrappen. Je MOET niet naar dat feestje, je WILT.

Tweede vraag die je je aan jezelf stelt: ‘moet ik daar per se heel de middag zijn, of is een uurtje van mijn onverdeelde aandacht voldoende?’. Ik verzeker je dat een uurtje van jouw onverdeelde aandacht veel beter bij de ontvangende partij zal vallen dan wanneer je braaf je tijd uitzit (ook al lijkt het misschien alsof niemand dat in de gaten heeft)

Niks meer moeten – dát is pas versoepelen!

Je MOET helemaal niets. Je MAG. Je WILT. Je KIEST ERVOOR OM. Als je op die manier soepeltjes met je afspraken omgaat, dan heb je pas écht versoepelingen in je leven!

Hoe versoepel jij? Wil je dat hieronder met mij delen?