Er waait een gure wind, die overal dwars doorheen gaat. Ik voel hem tot op mijn botten. Maar ik voel ook een kou van binnenuit op deze machtig indrukwekkende plek. Stap op stap nemen we samen de klim. Het is hier nagenoeg verlaten. Vandaag geen kuddes toeristen die hier vrijwel het hele jaar door rondlopen. De enige kudde die we tegenkomen is een geitenfamilie  met vrolijk klinkende bellen. Schril contrast met wat hier allemaal is gebeurd, wat de geschiedenis heeft opgeschreven, wat van mond op mond is doorverteld. 

We vallen stil

Het is 17 november 2017 perfect moment om naar Château de Quéribus, een middeleeuwse burcht op 728 mrt hoogte, te gaan. Laatste bolwerk van de katharen in Zuid Frankrijk. Wij, mijn zusje en ik, klimmen in alle rust, nagenoeg alleen, naar boven. En wij, die altijd doorlopend kletsen als we bij elkaar zijn, vallen stil. 

Terug geslingerd in de tijd

Juist omdat er verder haast niemand rondloopt word ik gegrepen door de energie van deze plek, voel ik me terug geslingerd in de tijd en voelt het alsof ik tussen de bewoners van deze magische plek loop. Hoe vreselijk dat je niet vrij mag leven waar je in gelooft, om daarvoor te worden vervolgd…

Dankbaar dat er voor ons is gevochten

Mei 2020. 75 Jaar gelelden is er op een andere manier keihard gevochten. Gevochten voor onze vrijheid en 5 mei 1945 was het eindelijk zover. Zovelen hebben hun leven gegeven opdat wij in vrijheid kunnen leven en daar mogen we terecht bij stil staan. Dankbaar voor zijn.

Wat doet dit met jou?

We vierden bevrijdingsdag dit jaar bescheiden. We vierden het thuis. Er brak dit jaar geen oorlog uit die onze bewegingsvrijheid beperkt, maar een virus. De beperkende maatregelen komen niet van een bezetter, maar van onze eigen overheid, die ons wil beschermen. Wat doet deze tijd met je? Schiet je in angst? Ga je in verzet? Leg je je er (gelaten) bij neer?

De grootste vrijheid ligt hier niet

Ik heb ontdekt dat het bij mij in ieder geval wel het een en ander triggert dat ik niet meer zomaar gedachteloos de deur uit kan stappen om met mijn hond te gaan wandelen of boodschappen te doen. Alert zijn nu, want ik moet de 1,5 mrt dans in de gaten houden. De grens over? Vergeet het maar. En toch… de grootste vrijheid ligt niet daar.

Echte vrijheid vind je niet (alleen) in de buitenwereld. Natuurlijk is het fantastisch dat je je overal vrijuit kunt bewegen. Dat er geen oorlog is, geen bezetter, geen vervolgers. Dat je je mening vrij mag uiten. Dat je mag vinden wat je vindt. Dat zijn basisrechten, Mensenrechten. 

Dit kan je alleen zelf

Daarnaast is er iets waar je alleen zelf mee aan de slag kunt. Echte vrijheid zit namelijk in je hoofd, in je gedachten. Je mag in je land nog zo vrij zijn, in een land wonen waar alle mensenrechten zijn gewaarborgd, dan nog kan je jezelf volledig vastzetten. Zelf ‘tralies’ om je heen zetten. Met je gedachten.

In het geval van de beperkende maatregelen kies ik er steeds opnieuw weer voor om te bedenken wat er wel kan. Wat is er wel mogelijk? Welke stip kunnen we op de horizon zetten? Waar kunnen we naar uitkijken? Deze gedachten helpen me stukken meer dan te blijven hangen en malen over wat er niet kan.

En dat geldt natuurlijk niet alleen voor de bijzondere situatie waarin we nu met z’n allen verkeren. Je hebt áltijd de keuze waar je je in gedachten mee bezig wilt houden. Je kunt je gedachten altijd bijsturen. Je kunt je gedachten inzetten om net zo groot of klein te worden als je zelf kiest.

Pas als je loslaat wat je tegenhoudt om voluit te leven ben je echt vrij

Je kunt ervoor kiezen om de gedachten waarmee je jezelf tegenhoudt los te laten. Gedachten als “ik ben niet goed genoeg” of “wie zit er nu op mij te wachten” en 100.000 variaties op deze zelfde thema’s. Je bent wel degelijk goed genoeg en er zit áltijd wel íemand op jou te wachten!

Leer afscheid van deze gedachten te nemen. Leer jezelf te voeden met vruchtbare gedachten. Met behulpzame gedachten. Met gedachten die jou doen groeien. Kwestie van de goeie pokon (weet je wel, dat plantengroei middel?) gebruiken zei mijn coach laatst. Nou daar ben ik het helemaal mee eens! Stand guard at the door of your mind. Wat laat je binnen, met welke gedachten wil je jezelf voeden?

Het uitzicht boven bij Château de Quéribus is adembenemend (zie de foto hierboven). Ik voelde me intens dankbaar daar dat ik daar kon zijn. Dat ik vrij ben. Vrij om te gaan en te staan waar ik wil. Vrij om te denken wat ik wil. Vrij om mijn eigen keuzes te maken.

 

Wat is vrijheid voor jou? Wil je dat hieronder met mij delen? 🍀