O het moment dat ik dit schrijf zou ik liever ergens anders zijn. Ik had me aangemeld voor een waanzinnig mooie dag met mijn favoriete mentor. Zó lang naar uitgekeken en me enorm op verheugd, eindelijk mogen we van de overheid weer een zaal in. Totdat ik de voorwaarden (van diezelfde overheid) waaronder het evenement mag plaatsvinden letterlijk onder ogen kreeg. Het werd koud rond mijn hart… Ik had een besluit te nemen.
Zo neem je een besluit
Hoe neem je nu in hemelsnaam een besluit als je iets zó graag wilt en tóch versteend er iets binnenin je? Als je me vaker leest weet je dat ik een groot fan ben van je kernwaarden vaststellen. Zij vormen de rode draad in je leven waar je al je beslissingen naast kunt leggen. Weet je niet wat te doen, pak dan je kernwaarden erbij. Botst je keuze met je kernwaarden? Dan is het een ‘nee’. Klopt je keuze met je kernwaarden? Dan is het een ‘ja’. Simpel de pimpel. Zo voelde het deze keer niet
En als je het dan nog niet weet?
Tja, wat doe je dan? Er zijn besluiten waar je met je hoofd niet uitkomt. Dat is overigens met alle besluiten zo. Je buikgevoel, je gut-feeling, geeft altijd de juiste richting aan. Je darmen zijn immers je tweede brein en er gaan zelfs steeds meer stemmen op dat je darmen je eerste brein zijn en je hersenen je tweede… In ieder geval zien ze er ook nog eens hetzelfde uit: allebei vol kronkels (weet je gelijk waar al je gedachtenkronkels vandaan komen 😉) Alleen is het vaak zo verdraaid lastig om naar je buikgevoel te luisteren, want dat zijn we in de westerse maatschappij compleet verleerd.
Pak dan de weg naar binnen
Diepe zucht, ik kwam er dit keer echt niet uit. Ook niet met mijn kernwaarden. Ik moest dus de weg naar binnen zien te vinden. Gelukkig ken ik die ook ❤️
Binnen 3 seconden weet je het
Of iets wel of niet goed voor je is, of je iets beter wel of niet kunt doen: binnen 3 seconden weet je het. Binnen 3 seconden heeft je intuïtie, je buikgevoel of hoe je het ook noemen wilt, allang beslist. Maar wat hebben we geleerd: beslissen doe je met je hoofd, met je denken. Dus schieten we binnen de kortste keren in ons hoofd en dan komen de ‘”a maar”, “als dan”, “is het echt wel een goed idee” en ga zo maar verder. Tja, wat dan?
En zo ontdek je het ook!
Weet je er is nóg een manier om bij je innerlijk kompas te komen. Als je niet weet wat te doen, als je niet kunt beslissen doe ik het wel of doe ik het niet, pak dan 2 lege A-4tjes. Op het ene schrijf je JA op het andere schrijf je NEE.
Leg beiden vellen papier op de grond met de tekst naar beneden. Schuif ze kriskras door elkaar totdat je echt niet meer weet wat op welk papier staat.
Dan ga je op het ene vel papier staan. Sluit je ogen, adem een paar keer goed door naar je buik. Dan ga je voelen. Wat voel ik hier? Sta ik stevig of juist niet? Zit er bijvoorbeeld beweging in mijn knieën, heb ik de neiging om weg te lopen of juist om te blijven staan? Voelt het fijn? Voelt het niet fijn? Voel voel voel. Meer hoef je niet te doen. Op het moment dat je wel aardig weet hoe het hier voelt open je je ogen en ga je naar het tweede vel papier.
Daar doe je precies hetzelfde. Sluit je ogen, adem een paar keer diep in en uit en voel voel voel. Op het moment dat je een goed beeld hebt van hoe het hier voelt stap je van het papier af.
Nu weet je het
Nu weet je op welk papier het goed voelde en op welk papier minder. Zie daar je antwoord. Nu is het tijd om de papieren om te draaien. Daar waar je je het beste voelde, dat is jouw antwoord. Nu heb je jouw JA of jouw NEE.
Dit klopt altijd
Geloof me, dit klopt altijd. Wat ik soms zie gebeuren is dat mensen er dan toch weer mee in discussie gaan. In feite ga je dan met jezelf in discussie. Dat mag je natuurlijk helemaal zelf weten, maar dan zit je weer precies waar je je antwoorden niet vindt: in je hoofd. Durf te vertrouwen op je lijf, dat je precies de signalen geeft die je nodig hebt. Dat je precies de signalen geeft die jou de weg wijzen.
Tja…
En dus zit ik nu thuis. Ik weet dat ik de, voor mij, juiste keuze heb gemaakt. Baal ik? Zeker te weten! Had ik het liever anders gezien? Zeker te weten! Kan ik ermee leven? Zeker te weten. Dit wordt een prachtige dag! Anders dan ik in eerste instantie had gewild, maar zeker niet minder. Daar vertrouw ik op.
Durf jij te vertrouwen op jouw keuzes? Wil je dat hieronder met mij delen?
