Gedachtenspinsels….
Weet je dat je brein hetzelfde werkt als een zoekmachine? Wat je erin stopt komt eruit. Op wat jij vraagt zoekt Google het antwoord. Met je hersenen werkt het precies hetzelfde: op datgene wat jij jezelf afvraagt zoeken je hersenen antwoord. Zo simpel is dat.
Stel jij jezelf wel altijd slimme vragen…….?
We hebben zo’n 70.000 gedachten per dag en 2/3 daarvan zijn steeds dezelfde (*bron: Harvard, Cambridge). Wat er allemaal in ons hoofd gebeurd is dus ook weer niet zó ontzettend interessant 😉
Onze gedachten ratelen maar door, die ervaring heb jij ongetwijfeld ook anders was je niet op mijn website terecht gekomen.
Als je je niet bewust bent van wat er in je hoofd gebeurd, word je als het ware gekaapt door je gedachten. Zet gaan volledig met je op de loop. Ze volgen patronen die ze al je hele leven lang volgen. Die je zelf (onbewust) hebt ontwikkeld.
Vol zelfvertrouwen
Toen je net was geboren was dat natuurlijk nog niet zo. En de eerste twee jaar van je leven ook nog niet. Toen was je onbevangen en vol vertrouwen. Leren praten: je probeerde tig keer hetzelfde te zeggen als je door volwassenen niet werd begrepen. Geen haar op je hoofd die bedacht dat je het niet goed zei, of raar zei of dat er met jou iets mis was. Leren lopen? Precies het zelfde. Vallen en weer opstaan, vallen en weer opstaan. Keer op keer op keer op keer. Nooit kwam de gedachte in je op of jij wel zou kunnen leren lopen.
Voorwaarden
Zo ongeveer rond je tweede levensjaar verandert dat basisvertrouwen. Jouw wereld draait niet meer alleen om jou, maar je ontdekt dat er ook een wereld rondom je is. Een wereld die wat van je verwacht. Een wereld die wat van jou vindt. Een wereld die niet altijd aardig is. Je moet ‘lief zijn’. Bepaald gedrag wordt beloond: “Als je dit en dat doet krijg je wat lekkers”’. Of: “’Mama is nu even bezig, ga nu even fijn zelf spelen, dan gaan we straks wat leuks doen”. Daar heb je helemaal geen zin, je wilt NU aandacht! En zo leer je geconditioneerd gedrag aan. Je leert dat er voorwaarden zijn. Je leert als jij dit doet dan gebeurt er dat. En zo leg jij, net als ieder ander, bepaalde patronen aan die je de rest van je leven onbewust blijft volgen. Je leert dat er voorwaarden en ‘beloningen’ zijn en als je die wilt moet je een bepaald gedrag vertonen.
Je past je aan
Dan ga je naar school en daar gelden regels en wetten waar je je aan moet houden, hoe klein je ook bent. Anders wordt het afgestraft. De juf wordt boos, je wordt apart gezet. Je bent puber en om bij je peergroup, je vriendengroep te blijven horen wordt er ook een bepaald gedrag verwacht. Daar hoort bepaalde kleding bij, bepaalde muziek, een bepaalde houding en noem maar op. Is dat erg? Nee hoor, dat doen we allemaal.
En dan heb je het niet meer nodig
Zo ontwikkel je patronen en overtuigingen die je leven lang meegaan. Alleen heb je ze op een bepaald moment niet meer nodig, maar onbewust blijf je ze nog steeds volgen. Zo hou je jezelf kleiner dan je bent. Je bent volwassen, je hoeft de goedkeuring van een ander niet meer. Je staat op eigen benen. Kunt zelf beslissen. Ook zonder goedkeuring van je omgeving kan je stappen zetten. Je bepaalt nu zelf de ‘beloning’. Blijf je die oude patronen volgen dan is die ‘beloning’ lang niet altijd even leuk. Als je blijft doen wat je altijd deed, blijf je krijgen wat je altijd kreeg. Zo simpel werkt het leven. En als je iets anders wilt, zal je iets anders moeten doen. Als je wilt dat je leven verandert zal jij moeten veranderen, dat is echt de enige manier.
Je durf niet meer
Je kan nog steeds tig keer op neus gaan, net als toen je leerde lopen, totdat je bereikt wat je wilt, wat bij je past. Alleen zie je nu dat je omgeving daar iets van vind. Daar commentaar en kritiek op heeft en dat komt bij je binnen, dat trek je je aan. Je staakt je pogingen in plaats van dat je net als vroeger ongegeneerd blijft proberen totdat lukt wat je wilt.
Je hersenen hebben ‘stemmetjes’ ontwikkeld. ‘Dat kan ik toch niet’ of ‘Dat is voor mij niet weggelegd’ of ‘Dat lukt mij écht nooit’ of “Zo ben ik nu eenmaal, dat verandert nooit’ of ‘Wie ben ik nou om dat te kunnen’ of ‘Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg’
Ze zijn niet van jou
Die stemmetjes zijn echter niet van jou! Het zijn ingeprente stemmetjes van de mensen om je heen waar mee bent opgegroeid. Bijvoorbeeld van je moeder toen ze met haar handen in het haar zat, moe en versleten en even compleet niet wetend wat ze met je aanmoest, wanhopig uitriep: “Doe nou eindelijk es een keer normaal!” Of van een leraar die de klas niet aankon en de meest ontactische opmerkingen naar je hoofd slingerde zoals bijvoorbeeld: “Van jou zal nooit wat terecht komen!”
Gevoelig als je een kind, als puber is, heb je deze opmerkingen ‘naar binnen getrokken’ en ze je eigen gemaakt.
Antwoorden
Je brein gaat altijd direct op zoek naar antwoorden (in de databank van jouw ervaringen). Bewust of onbewust dat maakt niet uit, dat is waar je hersenen toe dienen.
Als jij jezelf vertelt “dat lukt toch nooit” zal het ook nooit lukken om de eenvoudige reden dat je hersenen alles uit de kast krauwen om jou te laten zien dat het inderdaad nooit zal lukken.
Stel jezelf eens de vraag:”Hoe kan ik dat nou voor elkaar krijgen?” Of “wie zou mij daarbij kunnen helpen”
Je gedachten gaan gegarandeerd een totaal andere kant op, de kant van een oplossing!
Hetzelfde met “Waarom heb ik zo’n gebrek aan zelfvertrouwen”.
Je vraagt letterlijk waar het gebrek vandaan komt, dus daar krijg je antwoord op. Je ziet nare ervaringen uit het verleden die álles verklaren.
Wat nu als je jezelf vraagt: “Hoe kan ik meer zelfvertrouwen krijgen”. Dan blijf je weg bij wat is geweest en ga je op zoek naar hoe dan wel. Je krijgt ineens hele andere antwoorden, probeer het maar eens.
Je zult zien dat er dan heel wat anders in je bovenkamer gebeurt. Dan zie je oplossingen die je anders nooit had gezien of voor mogelijk had gehouden.
Stel jezelf helpende vragen
Om jezelf uit je gedachten spinsels te halen stel je jezelf dus slimme vragen 😉
Vragen die jou verder helpen:
Hoe kan ik dit het beste aanpakken? (in plaats van dit lukt nooit)
Wie of wat kan mij helpen? (in plaats van dit kan ik niet)
Kan ik er ook anders naar kijken? (in plaats van ik zie absoluut niet hoe ik moet doen)
Waar kan ik wel iets aan doen? (in plaats van ik kan er echt niks aan doen)
Wat zijn mijn opties? (in plaats van ik zie geen enkele mogelijkheid)
Waar heb ik wel invloed op? (in plaats van ik heb niks in te brengen)
Is dit prioriteit? (ik plaats van moet ik dit er nou ook nog bij doen!?)
Wordt ik er blij van? (in plaats van doe ik het of doe ik het niet?)
Mogelijkheden in plaats van moeilijkheden
Tijdens mijn workshop Gewoon Loslaten leer ik je afscheid nemen van je beperkende stemmetjes.
Ik leer je mogelijkheden zien in plaats van moeilijkheden.
Je leert hoe je de locus of control, je gevoel van controle, terug krijgt.
Je leert hoe je je zenuwstelsel positief kunt beïnvloeden.
Je leert dat je niet hoeft te LIJDEN door je gedachten, maar dat je je gedachten eenvoudig kunt LEIDEN.
En nog veel meer!
Ik zie ernaar uit je te ontmoeten op mijn Workshop Gewoon Loslaten.
Hartelijke groet,
Marie-José
