Het is 19 januari 2019, er ligt een dikke laag ijs op mijn auto die ik er maar met moeite vanaf krijg terwijl mijn vingers tintelen. Het is ijskoud! Dikke jas, muts, sjaal en handschoenen aan. En toch lig ik verder op de dag in mijn badpak buiten languit in een ijsbad omringt door talloze ijsklontjes én badeendjes 🙂

Je bent gek!

Dat was de eerste reactie van mijn omgeving toen ik vertelde wat ik zou gaan doen. “Je bent gek! Dat zou ik nooit doen!” Grappig, tot voor kort zei ik precies hetzelfde. Een ijsbad? Dát ga ik nóóit doen, want ik ben kampioen koukleum. Als de temperatuur van het zeewater 26 graden is sta ik nog een half uur aan de kant te dralen voordat ik er helemaal door ben.

Stapje voor stapje

Je kan ook niet zomaar in een ijsbad plonzen. Je zou bij wijze van spreken een hartstilstand krijgen of bevriezen. Er gaat een gedegen voorbereiding aan vooraf. Om te beginnen werden we begeleid door specialisten, mensen die al jarenlang elke dag voor hun plezier een ijsbad nemen. Jawel, zulke mensen bestaan echt 😉 Verder was er een héle goede voorbereiding en een hoop humor. En dat laatste helpt enorm!

Muziek!

Muziekje aan en springen maar, omhoog met die armen, op en neer op en neer. Stel je eens voor hoe dat eruit ziet: 1200 man in zwemkledij met een rode muts op, aan het springen met hun armen op en neer? Lachen! We leerden onze “innerlijke kachel” aan te zetten, jezelf van binnenuit verwarmen. Ik leerde wat de ‘paardenstand’ was, leerde hoe ik met mijn ademhaling mijn lichaamswarmte van binnenuit kon beïnvloeden. Focus. Richt je aandacht, luister niet naar de bibber-stemmetjes in je hoofd. We gingen in kleine stapjes en alle veiligheid was gewaarborgd, er was werkelijk aan alles gedacht.

Bibberen of jacuzzi?

De eerste groepjes gaan in stilte naar buiten. Wij kijken binnen op het grote scherm mee, terwijl we onze oefeningen blijven doen. De eerste dapperen stappen in het ijsbad. Sommigen zitten erbij alsof ze in een jacuzzi zitten, een enkeling bibbert ongelofelijk. Ik kies ervoor om naar de ‘jacuzzi’s’ te kijken. En ik blijf op mijn ademhaling focussen.

Pirates of the Caribbean

Dan het teken dat mijn groep naar buiten mag. Adem in, adem uit, focus. Ook buiten muziek, geweldig! The Pirates of the Caribbean 🙂 . Warempel ik krijg er nog zin in om in dat ijsbad te stappen! Met een lichte glimlach is mijn focus gericht op wat gaat komen. Ik zie de ‘ijsmeester’ en veel, heel veel begeleiding rondom de ijsbaden staan. Allemaal met dikke jassen, wanten en sjaals aan. Ik maak nog even een grapje: “nou jullie hebben makkelijk praten” en tegelijk weet ik, ik wil niet ruilen. Ik heb me voorgenomen aan alles mee te doen wat dit programma biedt en ik ga nu niet als een angsthaasje terugkrabbelen.

Languit tussen de ijsblokjes

We staan met z’n allen rondom het ijsbad. De ‘ijsmeester’ vertelt door de microfoon precies wat we moeten doen. Je moet helemaal niks, als je niet wilt doe je het niet, maar als je meedoet kunt je best maar naar hem luisteren 😉 Ik stap over de rand en voor ik het weet laat ik me even later achterover zakken, armen wijd gespreid en lig ik languit tussen de ijsblokjes. Dan klinkt: “de twee minuten zijn voorbij, stap nu uit het water”

Huh nu al?

Vol verbazing en met een big smile kijk ik mijn buddy aan, ook zij lag languit. We helpen elkaar over de hoge rand het bad uit en dan komt de ontlading: WE HEBBEN HET GEDAAN, WE HEBBEN HET GEWOON GEDAAN!!!!!!! Jippie!!!!!!!

Ze zegt dat haar voeten pijn doen. O, hoe is het eigenlijk met mijn voeten? Ik kijk naar beneden, hmmmm ze zien er wel een beetje raar uit. Staan scheef, erg wit en rood. Ach dat gaat wel weer over. Op naar de warme chocomel!!!!!  

Power!

Waarom zou je zoiets ongelofelijks doen? Waarom zou je zo ver uit je comfort zone gaan? Waarom zou je zo’n enorm obstakel willen overwinnen? Omdat het je ongelofelijk veel kracht geeft. Omdat je verder gaat dan je ooit bent geweest, omdat je daarna weer verder kunt dan je ooit bent geweest.

Het geeft ook enorm veel inzicht in jezelf. Het gaat namelijk niet om het ijsbad op zich. Het interessante is wat je er in gedachten van maakt in de weken dat je ervoor staat. Wordt een onneembare horde? Een afschrikwekkend iets? En wat doet het met je als je er letterlijk voor staat. 

Je weet dat je elk moment kunt zeggen “tot hier en niet verder”. Doe je dat? Of ga je uitdaging aan? Hoe voelt het op het moment zelf? Hoe voelt het vlak daarna? Hoe voelt het een tijdje daarna. Je krijgt een enorm pak informatie over jezelf.

Mijn inzichten: in gedachten kan ik blijkbaar van een uitdagende opdracht best een obstakel maken. Herken je dat? Terwijl als je het in stukjes opdeelt, het helemaal geen obstakel is, maar gewoon een uitdaging. Als ik die aanga groei ik enorm. Als ik hem in stapjes opdeel is het helemaal geen groot iets. Ik hoef steeds niet meer te doen dan dat ene stapje. En als ik mij op de juiste manier focus kan ik alles aan.

Toen ik ‘s avonds terug naar mijn auto liep (yep in de kou, met mijn dikke jas en sjaal aan, glibberend over de gladde parkeerplaats) voelde ik me ENORM krachtig. Jeetje! Zo heb ik mezelf nog nooit overtroffen…… 

Juist buiten je comfort-zone ligt het leven waar je naar verlangt

Als je blijft doen wat je altijd deed, blijf je krijgen wat je altijd kreeg. Dan verandert er helemaal niets in je leven, in je omstandigheden. Wil je verandering dan moet je bereid zijn buiten je vertrouwde wereldje te kijken en te stappen. Is daar moed voor nodig? Zeker! Dat weet ik maar al te goed uit eigen ervaring!

Praktische tips die je helpen als je voor een enorme uitdaging staat

  • zorg dat je een expert vindt die jou kan helpen, iemand die de weg al heeft gelopen die voor jou ligt
  • deel je uitdaging op in kleine stapjes, weet dat je niet meer hoeft te doen dan dat stapje te zetten en pas dan verder hoeft te kijken wat het volgende stapje is
  • focus op waar je naar toe wilt
  • besef dat jij verantwoordelijk bent voor jouw leven en niemand anders
  • maak je uitdaging in gedachten niet groter dan hij is

Plezier!

Weet: blijvende verandering gaat niet met een grote sprong, het is een proces. Anders is het risico om terug te vallen in oude patronen enorm (denk aan het jo-jo-effect als je ineens tig kilo afvalt bijv.). Voor duurzaam resultaat kan je veel beter kleine stapjes nemen. Zorg dat je een plan hebt, dat je weet waar je naar toe wilt. Doe het samen. Neem jezelf niet altijd zo serieus, heb plezier! 

Als ik het kan, kan jij het ook!

Liefs,
Marie-José
met haar dikke trui aan en een lekkere beker warme thee in haar handen 😉

Wat is de grootste uitdaging die jij hebt overwonnen? Deel je het hieronder?

Gewoon Loslaten

Ben je geïnspireerd door mijn verhaal? Nee ik neem je niet mee in een ijsbad. 😉 Maar je weet dat je wel iets kunt gebruiken om in ieder geval eens uit die eeuwige pieker-modus te komen. Iets waarmee je uit oude, beperkende patronen kunt stappen. Ik heb een geweldige workshop Gewoon Loslaten ontwikkeld waarin ik je minstens vijf eenvoudige, maar wel heel doeltreffende tools geef die jou direct helpen,. Meld je  HIER  aan. Doe het nu. Er zijn slechts 10 plekjes en de eerste zijn al bezet.
Natuurlijk loop ik tegen hetzelfde aan als jij. Alleen: ik heb ‘gereedschap’ dat ik direct inzet zodat ik niet in situaties blijf hangen. Ik leer ze je graag!