Waarom is wat anderen van jou vinden toch zo’n ding? De mening van anderen, is gewoon niet meer dan de mening van anderen. Punt. En toch hechten we er zoveel waarde aan, toch wil je zo graag de goedkeuring van anderen. Wil je dat ze het met je eens zijn. Anderen oordelen over jou en jij oordeelt over anderen (ik zal het niet verder vertellen 😉maar we doen het allemaal dus jij en ik ook)
Van levensbelang
Ooit was oordelen van levensbelang. Toen we nog in berevellen rondliepen en deel uitmaakten van een stam. Die stam had je nodig. In eentje, zonder de veiligheid van de stam, was je overlevingskans wel heel erg klein. Je had die stam dus nodig, dus paste je je aan aan de regels van de stam. Het oordeel van de stamleden, waardoor je er buiten kon vallen, was toen letterlijk van levensbelang. Nou, we lopen allang niet meer in berevelen en als de ene ‘stam’ (lees groep) je niet bevalt dan is het in deze tijd best eenvoudig om je bij een andere aan te sluiten. In ieder geval ga je er niet dood aan als je er buiten valt. En toch raakt het je nog altijd diep als een ander een oordeel over je heeft.
Je moet wel oordelen
Kijk, oordelen hebben we aan de ene kant gewoon nodig. Als je in het donker door de stad loopt is het toch wel heel handig om te kunnen beoordelen of het veilig is of niet. De oordelen van sociale controle zijn echter iets heel anders. In een stam is het heel belangrijk dat je op elkaar kunt bouwen en elkaar kunt vertrouwen, dat vergroot de overlevingskansen van iedereen. We hebben dat nu echter niet meer nodig om te overleven en toch zit het nog in ons systeem ingesleten.
Hoe zit dat nu eigenlijk?
Wat is die ander, wat is dat oordeel? Hoe zit dat nu eigenlijk? Als je naar iemand wijst, wat gebeurt er dan? Wijst maar eens naar deze tekst van mij alsof ik daar achter zit. Wijs eens met je wijsvinger naar mij en kijk dan naar eens naar je hand, wat zie je? Eén vinger wijst naar mij én er wijzen drie vingers terug naar jezelf! Je ziet anderen niet zoals ze zijn, je ziet anderen zoals jij bent. We zien onszelf in anderen en daar hebben we een oordeel over. Kijk maar eens naar mensen die heel veel oordelen hebben over anderen, dat zijn over het algemeen mensen die heel veel oordeel hebben over zichzelf. Constant zichzelf veroordelen wat zich uit in het veroordelen van anderen.
Jouw dashboard
Je kunt je buitenwereld zien als een afspiegeling van je binnenwereld. Een soort dashboard. In dat dashboard kan je zien hoe het van binnen met je gaat,. Alles wat je doet met ander, alles wat je tegen een ander zegt, zeg je eigenlijk tegen jezelf.
Wie jij denkt dat je bent
We zijn allemaal geconditioneerd. Je komt welliswaar als een onbeschreven blad ter wereld, maar al heel snel leer je ‘wij doen dat zo’. Wij praten zo, wij eten zo, wij gaan zo met elkaar om enz. Je wordt opgevoed met de normen en waarden van je ouders en je omgeving. Geconditioneerd. Die geschiedenis bepaalt voor een groot deel wie je denkt dat je bent. Alle ervaringen die je hebt opgedaan, al je emoties je gedachten en je gevoelens die bepalen samen wie jij denkt dat je bent. Inclusief al je angsten, blokkades en overtuigingen.
Door hele kleine gaatjes
Zoals Robert Bridgeman het zo mooi zegt: “Wat is jouw levenservaring van pakweg 30, 40, 50 misschien wel 60 jaar op 40.000 jaar mensheid? En al die info die je binnen hebt gekregen, die jouw levenservaring vormen, is maar door hele kleine gaatjes bij je binnengekomen: je oren, je ogen, je neus, je mond en je huid. Alle info komt binnen via je zintuigen en die toets je aan je conditioneringen, aan jouw programmering. Je toetst alles aan wat je hebt meegemaakt of hebt overgenomen van anderen en op basis daarvan stel je een oordeel”.
Dat filter ben je zelf
Dat is wat er letterlijk in je brein gebeurd: alle info die binnenkomt wordt getoetst aan de ervaringen die je in het verleden hebt gehad en op basis daarvan wordt je gedrag bepaalt. Je kijkt dus naar alles en iedereen door een filter en dat filter ben jezelf. Dus als jij een ander ziet, zie je niet die ander, maar je ziet jóuw versie van die persoon. Denk maar eens aan een vriendin of collega, dan zie je ook dat iedereen eromheen anders over die persoon denkt, daar een ander idee of mening over heeft. Jij ziet een bepaalde versie van mij, maar mijn dochters zien een hele andere versie van mij, mijn collega’s weer een andere en mijn vriendinnen nog weer een andere versie. En dan ligt het er ook nog aan welke vriendin, want ook mijn vriendinnen zien ook allemaal weer een ander versie van mij. En de mensen die mij van 30 jaar geleden kennen zien nóg weer een ander versie.
Hoe kom je er van af?
Hoe kom je nou van de meningen van anderen af? Want als je bovenstaande nog eens even goed tot je door laat dringen dan besef je dat mensen dus ook allemaal door hun filters naar jou kijken en dat de oordelen die ze over jou hebben bepaald worden door dat hele klein beetje levenservaring wat ze hebben.
Zie je nu hoe totaal onbelangrijk de mening van anderen is? Ze zeggen helemaal niets over jou, ze zeggen heel veel over zichzelf. Als je over iemand oordeelt, besef dan dat je tegelijk over jezelf aan het oordelen bent. Elke keer weer als je iets van een ander vindt is dat een uitnodiging om naar jezelf te kijken en met dat stukje aan de slag te gaan,
Wat je zegt ben je…
Ook is het zo dat elke keer als iemand over een ander bij jou komt klagen als ‘jeetje dat mens is irritant zegt’ of ‘jeetje wat is dat toch een ongelofelijk zeur!’ ‘Jeetje wat is dat toch een arrogante tante’ dan zeggen ze tegen jou iets over zichzelf. Als ze klagen dat iemand zo arrogant is, dan vertellen ze iets over hun eigen onzekerheid. Want als iemand zichzelf opblaast in arrogantie, zit daar eigenlijk een hoop onzekerheid achter schuil. Heel veel twijfel aan en in zichzelf. Dus als je oordeelt over een ander geef je eigenlijk heel veel prijs. En als iemand anders oordeelt over een ander geeft die persoon heel veel over zichzelf prijs.
Zie daar jouw tool
Dit inzicht is dan een prachtige tool om te gebruiken om aan zelf te werken. Je buitenwereld is een afspiegeling van je binnenwereld, dus je ziet daar alles waarmee je zelf aan de slag kunt. En daar zijn heel veel methodes en manieren voor. Je kan aan je beperkende overtuigingen werken, aan je angsten en blokkades, je zelfbeeld veranderen. Dat is best lastig in je eentje. Vaak heb je daar een coach voor nodig. Een goeie coach spiegelt jou ook, ze laat jou zien hoe jij geconditioneerd bent zodat je er wat aan kunt doen. Je zult zien dat als je daaraan hebt gewerkt, die ander opnieuw weer een mooie dashboard is. Want als je irritatie is weggevallen, ga je je afvragen waarom je je zo druk maakte. Je gaat die ander veel meer zien hoe ze werkelijk is. De arrogante tante, je zult zien dat ze best veel zorgen heeft. Die irritante persoon, je gaat zien dat ze gewoon heel goed haar best doet, maar dat er thuis zoveel aan de hand is dat ze haar best moet doen om staande te blijven. Je hebt dat oordeel niet meer. Je bent gegroeid, je bent de wereld anders gaan zien. Als je zelf verandert, verandert daarmee ook je dashboard, je omgeving
Hou hier even rekening mee
Als jij aan jezelf aan het werk bent, hou dan ook altijd rekening met je omgeving. Je omgeving verandert niet in het zelfde tempo mee. Als jij dingen en stukken los gaat laten, gaan mensen die daar (nog) niet toe in staat zijn wat van vinden. Ze gaan het misschien niet leuk vinden, of je nep vinden, of er lacherig over doen.
Toen ik steeds meer voor míjn pad ging kiezen kwam ik dat ook allemaal tegen. Ik ging mediteren: “O dat is raar’ Ik at op een geven moment geen vlees meer: ‘O dat is helemaal raar’. Ik ging op Reiki cursus: ‘Nou ja zeg…. Wat is het volgende wat ze in haar hoofd gaat halen!’
Op een gegeven moment kwam de buurman tijdens de buurt-bbq naar me toe vroeg ook letterlijk: ‘Je eet nu ook al geen vlees meer. Gaat het wel goed met je? Wat ga je allemaal nog meer veranderen?[‘
Goh..
Ik ging evengoed door op het pad wat ik had ingeslagen en steeds meer mensen vonden er ‘iets’ van. Er gingen dingen mis, ik nam afslagen die me niet precies brachten waar ik graag wou zijn (wie doet dat trouwens niet?) en daar vonden ze ook weer van alles van. Maar beetje per beetje belandde ik daar waar ik echt gelukkig van werd en nog steeds gelukkig mee ben. En zie wat er toen gebeurde: gaandeweg kwam er acceptatie. “Goh je doet eigenlijk wel heel mooi werk’.
De waarheid
En zo kom ik op een quote van de beroemde filosoof Arthur Schopenhauer:
‘Elke waarheid doorloopt drie stadia
Eerst wordt ze belachelijk gemaakt
Dan wordt ze hevig bestreden
En tenslotte wordt ze als vanzelfsprekend aangenomen’
’t Is maar dat je het weet als je jouw waarheid gaat leven. En weet ook: jouw waarheid is niet dé waarheid. De mijne net zo min trouwens. Er zijn net zoveel waarheden als dat er mensen op de planeet rondlopen en misschien nog wel veel meer. Maar om echt lekker in je vel te zitten kan je maar één waarheid leven en dat is … de jouwe ❤️
Heb je bij het lezen van dit blog ontdekt dat je hier nog wel stappen in kunt zetten én hulp kunt gebruiken? Stuur dan even een berichtje: mariejose@jouwinnerljkekracht.nu
