Woorden waar geen woorden voor zijn

We slingeren de berg op
We naderen de top
En dan….
Het uitzicht…
Het is werkelijk a d e m b e n e m e n d…

Prachtig!

In de verte zie je de Atlantische oceaan. Voor ons strekken de bergruggen zich uit, de weg die we zullen volgen ligt er als een lint met vele haakse bochten overheen gedrapeerd. Stilletjes zit ik intens te genieten, smile van oor tot oor op mijn gezicht. Het is een weg qua breedte waar ik met mijn Aygo nog best een collega-aygo zou kunnen passeren, maar dat is het dan wel zo’n beetje. Alleen zitten wij niet in een Agyo, maar in een busje. En we passeren niet alleen agyo-formaat auto’s, maar ook touringcars, die steevast in elke haakse bocht moeten stoppen en een paar keer steken voor ze erdoor kunnen. Ook wij moeten vaak aan de kant. Sinds een paar jaar liggen er grote betonnen blokken langs de weg, aan de kant van het dal. Dat maakt de boel een stuk veiliger en maakt dat je echt niet zomaar in de afgrond kunt slippen. Ik sta er niet eens bij stil. Onze ‘chauffeur’ Marcello rijdt deze weg 2x per dag, als iemand deze weg tot op de centimeter kent is hij het wel.

Wat heb ik hier naar uitgekeken!

Jaren geleden heb we deze stip al op de horizon gezet: Corrine en ik zouden samen een retreat op Tenerife organiseren. Stap voor stap zijn we er samen naar toe gegroeid. Eerst leek het nog mijlenver weg, een droom waarvan ik eigenlijk niet kon geloven dat die ooit uit zou kunnen komen. We werkten harT aan onszelf. Onze praktijken groeiden en bloeiden, net zoals wij. Al vertel ik dit eigenlijk in de verkeerde volgorde, je praktijk kan pas groeien en bloeien als je dat zelf ook doet 😉

En nu rijden we dan hier op Tenerife

Op weg naar Mandala de Masca, voor ons dé plek, de enige plek, waar we onze retreat willen organiseren. Het laatste stukje, na de poort, gaat de weg steil omhoog en daar zijn we dan. We kijken elkaar aan en opnieuw val ik stil. We kijken uit over de Masca vallei, wat een magische plek is dit…
Ik ken het van de verhalen van Corrine, van de vele foto’s en toch valt dat allemaal in het niet bij het echt echt echt werkelijk hier zijn.

Meer dan hartverwarmend

De ontvangst van Monique is net zo hartverwarmend als die van Marcello, haar man,die ons op kwam halen. Samen ‘runnen’ ze dit magisch mooie retreat centrum. Maar nee, je mag dit geen runnen noemen. Heel hun ziel en zaligheid ligt in Mandala de Masca en dat is werkelijk aan alles te merken. Alles, tot in het kleinste detail, is verzorgd en straalt een hartverwarmend welkom uit. Het voelt als thuiskomen. Zoals een van onze deelnemers zei: ‘een veilige en rustgevende haven’.

Niet in woorden te vangen

Wat ik hier probeer is te vertellen is niet in woorden te vangen. We hebben van al onze 14 deelnemers een weergaloos mooie testimonial (je kan ze hier allemaal lezen) en iedereen heeft hetzelfde als ik: zoeken naar woorden om te proberen een week te beschrijven die niet te beschrijven is.

Ik zou je ons programma kunnen geven

Dat vertelt echter niets over de prachtige verbinding tussen ons allemaal. Over de liefde, over alles en allemaal er mogen laten zijn, zonder oordeel. Er is heel de week geen onvertogen woord gevallen. Als we daarover vertellen kijken mensen ons soms wat ongeloofwaardig aan. Zo van ‘dat kan toch niet, je hebt toch altijd groepsdynamiek’.
Ja er is altijd groepsdynamiek, maar als je er allemaal voor kiest om in sacred space samen te zijn, dan hoeft er geen onvertogen woord te vallen.

Sacred space

Sacred space is de ruimte tussen mensen. Tussen twee, of meer, mensen is er ruimte. Gewoon, letterlijk. Je kiest zelf hoe je die ruimte vult: met vertrouwen en aandacht voor elkaar, dan is het sacred space. Als je die ruimte vult met oordeel en commentaar dan krijg je poisoned space, vergiftige ruimte.

Wij zijn intens dankbaar voor de meest geweldige deelnemers die we ons maar konden wensen. Liefde, eenheid & verbinding. Zo is het in de wereld bedoeld, zo was het tijdens onze retreat.

Zal ik dan toch een poging wagen?

Hoe zagen onze dagen eruit? We begonnen de dag met yoga (voor de liefhebbers nog vroeger zelfs, dan kon je bij Corrine en mij aansluiten voor een half uurtje meditatie). Daarna ontbijt, tijdvoor jezelf en daarna de groepscaching. Positieve coaching, elke dag rond een ander thema. ‘This is Me’ is de naam van onze retreat, dus ja, wie bén jij eigenlijk? Wie ben jij onder alle lagen? Wie wíl jij eigenlijk zijn? En hoe doe je dat dan?

Hier werden we elke dag weer stil van

De lunch, überhaupt alle maaltijden, die moet je gewoon gezien en geproefd hebben. Iedereen die wellicht een oordeel heeft over vegan eten, is daar na een week in Mandala de Masca meteen van genezen. De heerlijke geuren die uit de keuken opstijgen beloven niets dan goeds en dat is het dan ook. Elke bord dat uit de keuken komt is een lust voor het oog, je smaakpapillen worden elke dag opnieuw gestreeld en verwend. Steeds weer met totaal andere gerechten, geuren en smaken.

Vrij!

Na de lunch vrij. Heerlijk aan het zwembad liggen of erop uit voor een wandeling door de bergen of naar het dorpje Masca. Een van onze deelnemers heeft zelfs in de bergen getraind voor haar eerste marathon! Petje af! Na die vrije tijd was het elke dag anders en daar ga ik, op advies van onze deelnemers 😉, toch niet teveel over verklappen. Juist de variatie in het programma en verrassende elementen zijn enorm gewaardeerd.

Wat een cadeau!

Elke ochtend werden we getrakteerd op schitterende luchten als de zon vanachter de bergen tevoorschijn kwam. Elke avond schitterden ontelbare sterren aan de gitzwarte hemel ons tegemoet. Het uitzicht over de Masca vallei is elke dag weer anders, je kan eigenlijk nooit zomaar over het terrein lopen zonder even stil te staan bij het uitzicht. Sowieso is een wandeling over het zes hectares privé terrein zalig. Er staan alleen al meer dan 60 avocado bomen en allerlei exotische fruitbomen. De groente die op je bord ligt groeit hier voor je voeten. Alles wat op je bord ligt komt uit eigen tuin, of van de locale boeren en markten.

Ik zou nog uren kunnen doorgaan

Weet je ik zou nog uren kunnen doorgaan. Maar als je écht wilt weten hoe magisch onze Yoga & This is Me Retreat op Mandala de Masca is, kan je eigenlijk maar een ding doen: met ons meegaan. Dan voel je zelf wat een krachtplek dit is. Dan voel je zelf wie je werkelijk bent. Dan voel je zelf wat een week Liefde, eenheid & verbinding met je doet. Dan kan je die energie zelf mee naar huis nemen en verder uitdragen.

Toch nog één ding

Monique en Marcello hebben de Stichting Yogini Rosa opgezet. Ze organiseren op Mandala de Masca speciale retreats voor vrouwen met borstkanker. ​​​​Ze willen die retreats voor iedere vrouw die met borstkanker te maken heeft gehad mogelijk maken. Daarom gaan alle opbrengsten van de retreats op Mandala de Masca naar de Stichting Yogini Rosa. En ook wij dragen met onze Yoga & This is Me Retreat ons steentje bij. Als je met ons meegaat geef je dus niet alleen een prachtig cadeau aan jezelf, maar je maakt ook een onvergetelijke retreat voor vrouwen met borstkanker mogelijk 💝​