Ze hangt in mijn armen en spuugt voor de zoveelste keer in het kleine gele emmertje. Het kleine slokje water wat ze zojuist heeft gedronken komt er net zo snel weer uit als dat het erin ging. En ze heeft al zoveel dorst… Het is zomervakantie en mijn kleindochtertje (6) is ziek, heel ziek. Het begon met diaree, toen kwam er ook nog spugen bij. En dat ging een paar dagen lang dag en nacht door. Niets maar dan ook niets kon ze binnenhouden.
De herinneringen
Een tijdje later zie ik het emmertje op de wasmachine staan. Mijn kleindochtertje is ondertussen weer helemaal hersteld en met haar papa en mama, broertje en zus weer doorgereisd. Samen genieten ze heerlijk van hun vakantie. Bij het zien van het gele emmertje krimp mijn hart ineen. Mijn zieke kleine meisje komt me weer voor de geest en ik voel weer precies wat ik toen voelde. Nou aan dat onschuldige emmertje kleeft nu blijkbaar een nare herinnering. Daar bovenop moest een paar dagen later ook mijn andere kleindochtertje spugen en wéér stond dat emmertje daar. Nou, nu zitten er blijkbaar voorgoed de herinneringen aan mijn zieke kleine meisjes aan dit emmertje verbonden.
Je maakt ze niet
Bovenstaand is een voorbeeld van één van mijn vakantieherinneringen van deze zomer. Niet dat ik er bewust voor heb gekozen om dat emmertje mij aan spugende zieke kleine meisjes te laten herinneren. Dat heeft mijn mind voor mij geregeld. Dat ging helemaal vanzelf, lees onbewust.
Ik geloof het niet
Je leest zo vaak “we gaan mooie herinneringen maken”. Ik geloof daar eerlijk gezegd niet zo in. Hoe kan je nú weten wat je je op de oude dag, zeg je 80ste nog zult herinneren? Je vergeet toch ook gewoon een heleboel? Of heb ik alleen dat, dat kan natuurlijk ook 😜
Dit zou ik nóóit vergeten
Ik zou bijvoorbeeld nooit onze eerste vakantie met onze drie meisjes vergeten. We hadden jarenlang geen geld om op vakantie te gaan, we waren allang blij dat we financieel rond konden komen. Maar eindelijk konden we met passen en meten en heel zuinig aan doen een weekje weg. Waar zijn we toen geweest? Ik heb geen flauw idee. Ik zou er de fotoboeken op na moeten slaan, terwijl het toen toch écht bijzonder was.
Dit is er natuurlijk ook
Natuurlijk heb ik ook mooie vakantieherinneringen en wel ‘vooraan’ in mijn geheugen. Daar schreef ik eerder al over. Herinneringen, bijvoorbeeld, aan de prachtige reis door Thailand die we met ons gezin hebben gemaakt. Of aan de vakantie met de caravan met mijn oudste kleindochtertje en haar, toen nog, baby zusje in Zuid Frankrijk. Wat hadden we veel plezier! En wat was het een feestje om elke ochtend naast haar wakker te worden. Of mijn oudste dochter in Italië voor de allereerste keer zien kite surfen. Owwww wat voelde ik mij supertrots! Of, héél ver terug in de tijd 😉 de herinnering aan mijn jongste dochtertje, ze was toen een jaar of 3, die heel de zomer door met een knal geel/blauw petje op door Frankrijk liep. Ze stal de harten van iedereen die ze passeerde, omdat ze dan ook iedereen heel hartelijk groette. Wat heb ik daar toch inténs van genoten!
Maar heb ik die zelf gemaakt?
Prachtige herinneringen, maar of ik deze nou zelf heb ‘gemaakt’? Dat betwijfel ik eerlijk gezegd. Want er zijn nog 100.000 miljoen mooie momenten in mijn leven geweest waar ik op dit moment gewoon geen actieve herinnering aan heb. Dus ik heb werkelijk geen idee waar mijn herinneringen naar uitgaan als ik 101 ben. Dat is ook niet erg, want er komen natuurlijk ook nog 100.000 miljoen mooie herinneringen bij!
Als je dit al niet kunt
Hoe zou je ook ‘mooie herinneringen kunnen maken’ als je niet eens je aandacht bij het hier en nu kunt houden? Als je niet eens je piekerknop kunt uitzetten? Als je er in het gewone dagelijkse leven al niet eens voor kunt kiezen om je gedachten te sturen, of om ze als een wolk gewoon voorbij te laten drijven en je focus leggen op de prachtige plekken tussen de wolken? Als dat al niet lukt, wil je mij dan uitleggen hoe je herinneren maakt?
Zíj sturen jou aan
We gebruiken slechts 5 of 10% (daar zijn de neurowetenschappers het nog niet helemaal over eens) van onze hersencapaciteit. Dat wil niet zeggen dat die overige 90/95% leeg is. Integendeel! Alles wat niet in die actieve 5/10% naar boven komt, ligt keurig netjes in die 90/95% opgeslagen.
En guess what, door dat overgrote deel wordt je aangestuurd! Al je oude patronen, gewoontes en overtuigingen liggen daar namelijk ook opgeslagen en zij bepalen jouw keuzes en beïnvloeden jouw gedrag.
Zo doe je het zélf
Het zou dus wel heel erg handig zijn om ook grip op die 90/95% te krijgen. Het goeie nieuws: dat kan ook! Dat kan je gewoon leren. Tweede goeie nieuws dat leer ik jou! Om te beginnen tijdens mijn workshop Gewoon Loslaten en in een 1-1 coach traject leer ik jou de fijne kneepjes die voor jou persoonlijk heel goed werken. Want elk mens is uniek en elk mens heeft zijn eigen ‘gebruiksaanwijzing’.
Dusssssss
Wat wil je? Blijf je jezelf laten aansturen door het grootste deel van je hersenpan waar je geen bewuste grip op hebt? Of wil je leren de regie daarover te pakken? Dat laatste is niet ingewikkeld, je moet alleen even weten hoe en dát leer ik je tijdens mijn workshop Gewoon Loslaten. Zie ik je daar? Of ga je gelijk voor een 1-1 coach traject, dat kan natuurlijk ook!
Voor de zorgenmakers onder jullie: de vakantie is al weer voorbij, de scholen zijn weer begonnen, de meisjes zijn weer zo gezond als een vis én dat ziek-zijn zijn ze allang weer ‘vergeten’. D.w.z. het ligt in een laadje in hun hersenpannetjes opgeborgen, waar ze er voor nu helemaal niets mee hoeven te doen.
Wat is jouw mooiste vakantieherinnering? Wil je dat hieronder met mij delen?
