Herken je dat? Dat je de verandering die je wilt, maar niet voor elkaar krijgt? Dat je vast blijft lopen, hoeveel zelfhulpboeken, artikelen uit allerlei tijdschriften en online trainingen je ook leest en volgt? 

Je kunt blíjven lezen en leren

Met de explosieve komst van corona wordt er net zo explosief nog veel meer interessante informatie aangeboden dan voorheen. En het lijkt zo eenvoudig (als je in de flow zit van zo’n evenement lijkt alles echt vanzelf te gaan, ik weet er alles van!) waarom lukt het dan niet om het roer om te gooien? Al die podcasts, boeken en inzichten, op een of andere manier lijken ze toch niet te helpen, ook al zijn ze briljant.

Ik heb ook jaren die tijdschriften en boeken verslonden 

Ik heb ook elke lezing gevolgd die ik tegenkwam. Tot ik ontdekte dat ik iets anders moest doen en in actie kwam (lezen over leren fietsen is toch echt iets anders dan op de fiets kunnen stappen en gewoon wegrijden). Dat leidde uiteindelijk naar de zeer bewuste keuzes die ik nu maak. Het levenspad waar ik nu heel bewust voor kies, in plaats van mij door het leven te laten voeren. Want dat bleek ik toen aan het doen te zijn. Als je je onbewust door het leven laat voeren is dat niet zozeer wat het leven je aanreikt, het leven reikt je immers ontelbaar veel mogelijkheden aan. Vaak volg je dan onbewust het pad dat je omgeving, met de allerbeste bedoelingen, voor je heeft klaargelegd. Niks mis mee als dat helemaal compleet jouw pad is. Maar daar zit ‘m nou net de kneep, dat is het vaak nèt niet.

Je bent uniek en je hebt je eigen pad te lopen 

Dat pad echt lópen (en er niet alleen over lezen), daar word je pas echt gelukkig van. Als je je eigen pad niet volgt, ga je je onrustig voelen. Je raakt snel overprikkeld, haalt niet zoveel voldoening uit je werk en je leven als je eigenlijk wel zou willen.

Doelen stellen is geweldig, ze in een visionboard verwerken en dat voor je neus hangen ook. Maar om écht daar te komen waar je graag wilt zijn, om echt het geluk te ervaren wat je wilt ervaren, moet je bepaalde delen van jezelf aan durven kijken.

Wat zijn nou de zandzakken die jou aan de grond houden, terwijl je zo graag je vleugels wilt spreiden? Dat zijn de vaste patronen waarin je gevangen zit. Patronen en gedachten die niet alleen uit jezelf komen, maar die je ook erft van je ouders, voorouders en van nog veel verder terug. Als je er geen erg in hebt, ben je net een oude grammofoonplaat die in dezelfde groef blijft hangen. 

De sleutel zit dus echt in jezelf

Je oude patronen aankijken en eruit gooien wat je niet meer nodig hebt. Vergis je niet, dan valt er ‘een gat’. Als je dat gat niet vult met nieuwe, helpende gedachten en patronen, val je weer terug in de oude groef. Herkenbaar?

Je kunt jezelf zien als een gigantisch groot pakhuis, tot de nok toe gevuld met herinneringen en gedachten. Dat immens grote pakhuis is nooit gesloten, de bedrijvigheid gaat daar dag en nacht door. Vakantie? Ho maar. Pensioen ook niet. Maar…. je kunt de boel wel opnieuw sorteren, de emotionele lading ver-werken en zo opruimen wat je niet meer nodig hebt. Los laten. En dat is precies wat ik je leer.

Wat kan je zelf al doen?

Een tijd terug las ik een boek over een Hawaïaans vergevingsritueel. Vergeven? Ja vergeven. Jezelf vergeven wat je jezelf bewust of onbewust aan doet. Je groen en geel ergeren bijvoorbeeld aan iets waar je totaal niets aan kunt veranderen (de blaffende honden van de buren). In gedachten steeds weer opnieuw nare gesprekken herhalen, keer op keer die vlijmscherpe stem in gedachten horen en jezelf daar keer op keer weer mee van streek maken. Toch weer niet die stap zetten die je zo van plan was om te zetten.

Met vier eenvoudige zinnetjes krijg je rust in je systeem. Je herhaalt ze net zo lang totdat je je weer rustig voelt worden:

Ik hou van je
Het spijt me
Vergeef me alsjeblieft
Dank je wel

Ik hou van je
Het spijt me
Vergeef me alsjeblieft
Dankjewel

Enzovoort

De kracht van die 4 eenvoudige zinnetjes is weergaloos. Op Hawaii bestaat dit ritueel al eeuwenlang. Het was, en is het nog steeds, een groepsritueel. Als mens zijn we immers allemaal gebaat bij rust en vrede in de groep. Maar je kunt dit ook in eentje doen. Rust en vrede in de wereld begint bij rust en vrede in jezelf.

De kracht van vier eenvoudige zinnetjes

Zo heet het uitspreken van deze vier zinnetjes: Ho’oponopono.
Probeer het eens, Wat heb je te verliezen? Niets. Wat heb je te winnen? Rust in je hoofd en in je lijf.

Ook Ho’oponopono is er eentje uit mijn persoonlijke ‘gereedschapskist’ waar ik elke dag opnieuw weer uit put. En eerlijk gezegd: je kunt niet zonder zo’n kist. Anders blijf je steeds weer vastlopen. Wil jij er ook zo’n persoonlijke gereedschapskist? Zodat die verandering er nu écht komt in jouw leven en je in elke situatie weet wat je kunt doen om niet vast te blijven zitten? Vraag dan hier een gratis sessie aan. Elke maand heb ik 3 plekken. Vertel waarom jij deze sessie heel graag wilt en met een beetje geluk loot ik jou eruit!

Hoe kom jij van lezen en leren in actie? Wil je dat hieronder met mij delen?