Diep ontroerd zit ik in de kring, tranen vullen mijn ogen, tranen van diepe vreugde en dankbaarheid. Ik kijk de kring dappere vrouwen rond die rustig zit te schrijven met een fijn muziekje op de achtergrond. Bij ieder sta ik in gedachten even stil en herinner me hoe ze twee dagen geleden hier binnen kwamen. Spanning, onwennig, wat gaat er gebeuren, wie is er nog meer, hoe is die Marie-José ‘in ’t echt’, met wie deel ik mijn kamer, gaat mijn zieke lijf dit trekken? 

Ijs gebroken

Maar het ijs was al heel snel gebroken. De spanning trekt al snel weg weg als de kamergenote een hele fijne vrouw blijkt te zijn, de groep direct veilig voelt, alle voorwaarden er zijn om het zieke lijf te ondersteunen en ach die Marie-José blijkt best mee te vallen 😉

Magie gewoon in NL

De plek waar we zijn is magisch. Je hobbelt over een bospad en net als je je afvraagt of dit wel goed komt, zie je het Klooster voor je liggen. Stevig, oud en vertrouwd straalt het alleen van buiten al een enorme rust uit. Midden in deze bosrijke omgeving hoort het hier gewoon thuis. Het staat er dan ook al 110 jaar. 

We hebben een prachtige groep vrouwen bij ons. Allemaal met hun eigen ‘bagage’ en hun eigen verhaal. De onzichtbare rugzak drukt zwaar en evengoed zijn ze allemaal ontzettend lief, hartelijk en betrokken. In no time voelt de sfeer veilig en vertrouwd. Levensverhalen worden tijdens de maaltijden spontaan gedeeld, veel herkenning en ook veel steun aan elkaar.

Open en los

De onzichtbare maar zeker voelbare zware rugzak mag dit weekend geleegd worden. Loslaten wat niet meer dient, wat niet meer nodig is. Dat is altijd heel makkelijk gezegd, ‘laat toch gewoon los joh’, en veel minder makkelijk gedaan. Maar dit weekend hebben deze dappere vrouwen het wel degelijk geleerd. Zoals een van onze deelnemers het zei: ‘het is gewoon magisch om te zien hoe we er nu allemaal bijzitten, zoveel ontspanning in onze gezichten en ons lijf’.
En dat is precies wat er gebeurd tijdens onze Yoga & Gewoon Loslaten Retreat.

Diepe ontspanning

Op hele diepe lagen werken we aan ontspanning, werken we met jouw parasympatisch zenuwstelsel wat verantwoordelijk is voor onze ontspanning. Wat is loslaten eigenlijk en wat is vasthouden eigenlijk? Hoe werkt dat in je hoofd en in je lijf? We werken op fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel niveau. Met jouw fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel lichaam. Wat je heel kort en bondig kunt vertalen als werken met je gezondheid, emoties, overtuigingen en zingeving.

Nooit hetzelfde

Corrine Schot en ik organiseren nu al voor de 5e jaar op rij retreats en zo’n retreat staat er niet zomaar. Daar gaat een heel proces aan vooraf en als onze deelnemers er zijn is constant finetunen: wat heeft de groep nodig, wat hebben ze individueel nodig, waar kunnen we beter even bijsturen, wat doen we eruit, wat halen we bij, is er meer actie of juist meer ontspanning nodig, meer nadruk op de coaching of meer op de yoga of op iets anders en ga zo maar door.

En zo is geen enkele van onze retreats ooit hetzelfde. We hebben deelnemers die al voor de 3e keer meegaan en het toch elke keer weer anders ervaren. Elke keer weer een laag dieper gaan. Elke keer weer meer voor zichzelf durven gaan staan en tijd & ruimte voor zichzelf nemen (en ja ze zijn er nog steeds voor hun omgeving, maak je geen zorgen!)

Niet egoïstisch

Zelfzorg is niet egoïstisch, zelfzorg is broodnodig. Je kán gewoon niet iedereen dragen als je niet voor jezelf zorgt. Dan kap je vroeg of laat om en dan!? Dan is het een hele lange weg om weer op te krabbelen en ondertussen kan je niet doen wat je zo graag wilt: er zijn voor je allerliefsten, voor iedereen om je heen die je dierbaar is.

Ik hou van mij

Zoals Harry Jekkers zo mooi zingt in ‘Ik hou van mij’:

“want ik hou van jou is niet de sleutel tot de ander
maar ik hou van mij, al klinkt het bot en slecht
want wie van zichzelf houdt, die geeft pas echt iets kostbaars
als ie ik hou van jou tegen een ander zegt”

Hier wil ik mee naar huis

Hier wilden onze deelnemers heel graag mee naar huis:

  • Met een blij, zonnig, ontspannen gevoel naar huis
    * Ik wil verder leren loslaten
    * Ik wil weer hoop naar de toekomst
    * Ik wil voor mezelf leren kiezen
    * Me-time
    * Ik wil meer lichtvoetigheid, mijn vleugels weer vinden
    * Ik wil meer energie
    * Ik hoop op een zonniger toekomst
    * Ik wil me graag opladen

Dit nam ik mee

En dit namen ze mee:

  • De opening naar mijn verdriet en de heropening naar de liefde voor mezelf
  • De rust in mezelf, mezelf weer openstellen, liefde van anderen die ik niet eens kende
  • Ik mag er zijn
  • ‘Recepten’ om met mijn stress om te gaan
  • Een stuk meer zelfvertrouwen
  • Nieuwe inzichten over loslaten
  • Ik ga met vertrouwen de toekomst tegemoet
  • De warmte van de groep
  • Nieuwe en ook wat vergeten inzichten
  • Bevestiging dat ik op het goeie pad zit
  • Ik mag de juiste (mijn) keuzes maken
  • Heel veel ontspanning
  • Ik heb de pijn in mijn lijf kunnen loslaten
  • Ik ga met veel kracht naar huis
  • Ik heb mijn vleugels weer gevonden
  • Ik ga weer opgeladen en energiek naar huis
  • Ik blijf lopen op het pad waar ik vorig jaar (vorige retreat) begonnen ben. Het verschil met een jaar geleden is heel goed merkbaar

Van geen wonder

Van geen wonder toch dat ik me daar tijdens onze afsluiting een potje dankbaar en ontroerd zat te zijn? Love my job ❤️
Op naar onze Yoga & Gewoon Loslaten Retreat 2024!
Inschrijven doe je hier.