Ik ben er zó klaar mee!

Ik ben er zó klaar mee!

Wanhopig kijkt ze me aan. Tranen branden achter haar ogen en even later glijden ze over haar wangen. ‘Wat moet ik hier nu toch mee!’ Zo veel verdriet… Ik pieker me suf! Ze heeft al zoveel gedaan en toch komt ze hier niet uit. ‘Ik pieker me suf, probeer van alles...
Oeps! Check je instellingen!

Oeps! Check je instellingen!

“Ik wou dat ik een knopje had. Zo’n knopje waarmee ik mijn gedachten uit kan zetten. Waarmee ik al dat gepieker en zorgen maken floep uit kan zetten” Ze kijkt me zuchtend aan. Herkenbaar? Dit hoor ik zó ontzettend vaak! Zou handig zijn hè, net als zo’n instellingen...
Juist de kleine dingen bepalen

Juist de kleine dingen bepalen

Het lijkt of het er niets mee te maken heeft, maar het heeft er juist alles mee te maken: de kleine dingen die je werkelijk elke dag doet, juist díe bepalen hoe je je voelt. Als je iets wilt veranderen en je neemt grote zevenmijlspassen, dat werkt gewoonweg niet....
Heeft het nog zin?

Heeft het nog zin?

Ze hoorde al aan mijn stem dat het geen 10 was. Dat ik een beetje in de blèh zat. Dat klopte ook. De vriendin waarmee ik aan de telefoon zat was nogal verrast:”Huh jij?? Hoe kan dat nou?? Ik dacht dat jij dat nooit meer had!” Dat was al de tweede die dat in een week...
Die had ik niet zien aankomen …

Die had ik niet zien aankomen …

Zoals je ondertussen wel weet ben ik dol op wandelen met Vito en dan bij voorkeur in de zee. Ja dat lees je goed, IN de zee. Daar waar verreweg de meeste mensen in de winter op het strand op stevige wandelschoenen lopen, loop ik steevast met mijn kaplaarzen aan....